PLUSPUNTEN
- het bezoekerscentrum van de Uitkerkse Polder
- de polderdorpjes Meetkerke, Houtave, Nieuwmunster
- de stad Blankenberge met al zijn mogelijkheden
- de opvallend goed onderhouden rust- en picknickplaatsen
Een route voor natuurliefhebbers. Je komt voorbij de vogelweidegebieden van de Uitkerkse Polders en de Meetkerkse Moeren. Je volgt de route langs de eeuwenoude Genteledijk en fietst langs Uitkerke en Zuienkerke. Op je terugweg kom je langs de mooie polderdorpjes Houtave en Nieuwmunster en het natuurgebied van de Uitkerkse Polders.
De route werd vroeger bewegwijzerd door de provincie. Sinds het voorjaar van 2023 zijn alle bordjes verwijderd. Je kunt de route wel nog fietsen met een GPS. De route blijft fietswaardig. Zie bij downloads.
Het station van Blankenberge is een ideale startplaats voor een fietsroute in de polders. De route is makkelijk te fietsen maar de wind kan wel een tegenspeler zijn en een lange kasseistrook onderweg vergt toch een zekere stuurvaardigheid. Wie van de natuur en de vogels houdt, komt hier goed aan zijn trekken. Voor andere mensen kan er wat te weinig variatie zijn. De route is een korter alternatief voor de Oudlandpolder fietslus 1, weliswaar met vertrek in Blankenberge in plaats van De Haan.
Wat betekenen de sterretjes? Je vindt de uitleg bij de informatie over de fietsblog op de homepagina.
De route start in Blankenberge aan het station. Als Blankenberge te druk zou zijn in de zomermaanden, kan Houtave of Nieuwmunster een alternatieve startplaats zijn.
Blankenberge zou voor het eerst vermeld zijn in 1270 als de vissersplaats ‘la ville de Blanckenberghe’. Ik verlaat de stad via de deelgemeente Uitkerke dat al omstreeks 1060 gekend zou zijn als ‘Uutkercke’ wat simpelweg ‘Kerk buiten de dijk’ betekent. Hier begint ook de Blankenbergse Dijk die oorspronkelijk Gentele werd genoemd. Een dijk van ongeveer 25 meter breed, één meter hoog en 15 km lang tussen Blankenberge en Brugge. De eeuwenoude dijk leidt ons door een weidse poldervlakte met verspreide hoeven. Heel vlug staan we bij het Bezoekerscentrum Uitkerkse Polder. Dit centrum is zeker een bezoek waard. Het natuurreservaat heeft heel wat kijkhutten en is een pleisterplaats voor trekvogels met broedplaatsen voor weidevogels. Ik geniet van de stilte en het gezang van de vogels. Heel af en toe zie ik, zelfs zonder verrekijker, kleine vogels lustig vliegen en voel ik me net een klein kind dat blij is om wat ik te zien krijg. Ik kom uit op de Nieuwe Steenweg, sla rechtsaf en kom bij de dorpskern van Zuienkerke. Het is ondertussen middag en dus wijk ik af van de route en rij voorbij de kerk de Kerkstraat in. In het Boldershof kan ik terecht voor een hapje en een drankje.
Ik verlaat Zuienkerke en de weidse poldervlakten worden geruild voor een landschap met hagen en bomenrijen. Ik dwars voorzichtig de Oostendse steenweg en kom in de Molenstraat terecht. We rijden nu door de Meetkerkse Moere waar de Grote Molen de omliggende akkers trotseert. Tot begin 1928 werd de Grote Molen, een poldermolen met een scheprad, gebruikt om het overtollige water uit de Moeren op te voeren naar de Blankenbergse Vaart, dezelfde vaart, of toch de oude kerkwegel naast de vaart, die mij vandaag tot in Meetkerke brengt. Eeuwenlang was dit de weg waarlangs hele horden bedevaarders het miraculeuze Mariabeeldje in de O.L.Vrouwekerk kwamen aanbidden. Ook de “Oudlandpolder fietslus1” komt hier langs en het verhaal van het beeldje staat bij deze route beschreven.
In de Middeleeuwen werd hier turf gestoken, dat dienstig was als brandstof voor de Brugse burgerij. Gevolg van dit jarenlange turfdelven was dat de bodem lager dan de zeespiegel kwam te liggen en geleidelijk aan onder water liep. Omstreeks 1622 werd begonnen met het droogleggen van de waterplas. Men bouwde rond het gebied een dijk en met de hulp van twee windmolens werd het water in de Blankenbergse vaart gepompt. De Grote Poldermolen zorgde van 1911 tot 1928 voor de bemaling. Nog altijd ligt de Meetkerkse Moere zo’n anderhalve meter onder de zeespiegel. Bron: Westtoer, Gentele fietsroute.
Kronkelend met de Kerkhofstraat komen we in Houtave. Het piepkleine Houtave telt amper 500 inwoners. Het heeft iets heel aantrekkelijks en toch staan hier tal van panden te koop (maart 2020). Zijn we te weinig toerist in eigen land? Ook de bekendste herberg van het dorp ”Herberg Drie Koningen” (anno 1785) is ondertussen gesloten (2023). Het plafond hing hier vol met ‘pispotten’, bedpannen uit overgrootmoeders tijd. Ik heb er in 2020 nog de aangeprezen “Kiekenkoffie” geproefd. Volgens de waard was het een “koffie van kiekens”, een koffie geschonken bovenop een ruime zelfgemaakte eierlikeur (advocaat) met een grote toef slagroom er bovenop. Jammer dat dergelijke zaken de deuren moeten sluiten. Hopelijk komt hier toch verandering in.
Omstreeks 1185 wordt voor het eerst melding gemaakt van de Grote Eede of Blankenbergse Vaart, die verliep in de uitgediepte bedding van de Vertinge, een natuurlijke waterweg tussen Blankenberge en Meetkerke. De Grote Eede stond niet alleen in voor de afwatering van de poldergronden, ze werd ook gebruikt voor het transport van vis en bouwmaterialen. Bron: Westtoer, Gentele fietsroute.
We rijden richting Nieuwmunster. Samen met de Oostendse steenweg dwarsen we ook de Noord-Ede. In de 17deeeuw heerste er op de Noorthede een druk verkeer van platbodemse schuiten die bouwmaterialen, handelswaren en verse vis vanuit Bredene naar de Ieperlee (de huidige vaart Brugge-Oostende) brachten. Van Nieuwmunster gaat het opnieuw richting Blankenbergse Vaart die ons via de Scharebrug en de gelijknamige straat opnieuw in de bewoonde wereld brengt. We volgen de bordjes en komen weer uit bij het station van Blankenberge. Op het plein kunnen de elektrische fietsen opgeladen worden. En ik ga om de hoek in de Kerkstraat bijtanken in Bierhuis Herman, een café met 25 tapkranen en een veelvoud van bieren op de fles. Gezondheid!
