PLUSPUNTEN
- Het Maaslandschap
- Uitstekende fietspaden
- De charmante Maasdorpjes en veerpontjes
- De Maaslandse steden Roermond en Maastricht
De LF Maasroute volgt de oevers van de Maas in Nederland. Het landschap draagt veel sporen van de strijd tussen mens en water. Vanaf het Maastrichtse heuvellandschap tot aan Maasbracht kronkelt de Maas over ondiepe grindbanken, snelstromend en vrijwel onbevaarbaar. Het Maasplassen-gebied in Midden-Limburg staat in open verbinding met de Maas. Via het fraaie Noord-Limburgse Maasduinenlandschap kom je in het Brabantse Land van Cuijk. Hier zijn De Maasheggen te vinden, een natuurgebied dat is erkend met een Unesco status. Na het Brabantse land waar het leven goed is, bereik je Zuid-Holland.
De LF Maasroute maakt deel uit van de Internationale Maasroute, de EuroVelo 19 (Meuse Cycle Route) die werd beschreven door Paul Benjaminse (Benjaminse Uitgeverij, Alkmaar, vierde druk, maart 2020)
Wij fietsten de route van noord naar zuid van Cuyck tot Maastricht over een afstand van 196 km. We hebben dit routedeel laten aansluiten in het noorden op de Limesroute van Clemens Sweerman en in het zuiden op de Taalgrensroute (België) van Ward Van Loock (zie bij fietsroutes die je mogelijk ook wilt fietsen).
De Maas is geen rivier om te fietsen in koude seizoenen. Je moet kunnen genieten van het groen, de bootjes op het water, de uitnodigende terrassen… Langs de Maas moet je traag reizen want in dit vlakke landschap is het prettig om te fietsen. De route is zeer goede bereikbaar zowel vanuit België, Nederland als Duitsland. De Maas heeft ongetwijfeld meer boeiende stukken dan het traject dat wij volgden. Verkijk u dus niet op onze beoordeling .
Samen met delen van de LF Kustroute, de Limesroute en de Taalgrensroute in België maakten we een meerdaagse fietslus die je zelf kunt sluiten afhankelijk van waar je woont of wenst te starten.
Onze beoordeling geldt uiteraard enkel voor het deel dat wij hebben gefietst. Zoek je de betekenis van de sterretjes? Je vindt de uitleg bij de informatie over de fietsblog op de homepagina.
Deze langeafstandsroute heeft een verschillend begin- en eindpunt: Maastricht in het zuiden en Hoek van Holland (Rotterdam) in het noorden. De route is bewegwijzerd in beide richtingen. Wij zijn gestart in Nijmegen (Gelderland) en zochten aansluiting op de LF Maasroute richting Maastricht, net voorbij Cuijk in Middelaar, goed 15 km fietsen. De route is in beide richtingen uitgepijld.
We rijden de stad Nijmegen uit en volgen heel even de LF3 (Hanzeroute) om bij Middelaar op de bewegwijzerde LF Maasroute te arriveren. We zitten in het noordelijkste puntje van Nederlands Limburg. De Maas vormt hier de grens met Noord-Brabant. Bij het oversteken van het kleine zijriviertje de Niers, trekt een wandelaar onze aandacht op het Genneperhuis. Een ruïne met een geschiedenis, fraai gelegen bij Gennep waar de Niers in de Maas uitmondt.
We zien Gennep in de verte liggen. Een mooi oud stadje dat in de 16de -17de eeuw nog tot het protestantse(re) Pruisen behoorde. Na de nederlaag van Napoleon in 1815 besliste het Congres van Wenen dat de Maas niet onder Pruisische invloed mocht komen en besliste een kanonschot (ca. 3km) hoever de Pruisische (Duitse) grens van de Maas moest liggen. Zo kwam Gennep bij Nederland en zullen we het grootste deel van onze fietstocht langs de Maas op de smalle strook fietsen tussen de Maas en de grens met Duitsland.
Vrijwel zeker heeft er bij Gennep aan de Maas een Romeinse ‘burgus’, een klein torenachtig fort, gestaan. Waarschijnlijk is rond 900 n.Chr. een eenvoudige vesting opgericht bij de monding van de Niers in de Maas. In 1012 wordt het Genneperhuis voor het eerst vermeld. Vanaf die tijd wordt het bewoond door de Heren van Gennep. In de eerste helft van de vijftiende eeuw kwam het Genneperhuis in het bezit van de Hertogen van Kleve. Rond 1500 kwam Kleve onder heerschappij van Karel V en werd het Genneperhuis versterkt. Later kwamen Kleve en dus ook Gennep toe aan de keurvorst van Brandenburg.
In 1568 begon de Tachtigjarige Oorlog als strijd van de Noordelijke Nederlanden tegen Spanje. Hoewel het Genneperhuis Kleefs bezit was, werd het een speelbal van de Staatse en Spaanse heersers. Maurits van Nassau liet het Genneperhuis met instemming van Brandenburg versterken. In 1635 namen de Spanjaarden het Genneperhuis weer in. De Staten Generaal in Den Haag wilde kost wat kost het Genneperhuis veroveren om vrije doortocht te hebben langs de Maas. Op 7 juni 1641 vertrok Frederik Hendrik met 19.500 soldaten naar Oeffelt waarna hij het beleg sloeg om het Genneperhuis. Op 27 juli 1641 gaf de Spaanse bezetting zich over. Na de overwinning hielden de Staatsen een bezetting van enkele honderden soldaten op het Genneperhuis. De tijd werd benut om de schade aan de vesting zo goed mogelijk te herstellen.
In 1672 braken Franse troepen van Louis XIV het Genneperhuis grotendeels af. In 1675 kwamen de Hollanders terug op het Genneperhuis en herstelden dat weer voor een deel. In 1713 waren er weer Franse troepen die ditmaal het Genneperhuis volledig opbliezen.
Na de Tweede Wereldoorlog resteerde in de ‘Maaskemp’ slechts een grote molshoop met hier en daar een restant van de ooit imposante muren. Nu is het Genneperhuis een voor toeristen en wandelaars toegankelijke ruïne, fraai gelegen met een mooi panoramisch zicht op de omgeving. Bron: Genneperhuis.info
Bij Gennep steken we de Maas over en komen we in het gebied van de Maasheggen, het oudste cultuurlandschap van Nederland. Een landschap van kleine percelen omgeven door dichte heggen van meidoorn en sleedoorn. Het is het meest omvangrijk heggenlandschap van Nederland. De fietspaden kronkelen zich hier heg na heg door het landschap langs Boxmeer tot Vierlingsbeek. We zitten nu even in het katholieke(re) Brabant. De Maas gold hier in de 16de eeuw ook als frontlijn tussen katholieken en protestanten.
Bij de veerpont van Vierlingsbeek steken we de Maas en de provinciegrens opnieuw over om nu te fietsen langs het gebied van de Maasduinen. De Maasduinen vormen de langste rivierduinengordel van Nederland. Toen de Maas nog een zijrivier van de Rijn was (zéér, zéér lang geleden) hebben de rivieren geulen gemaakt die terrassen deden ontstaan waartegen zich door de wind zand opstapelde. We fietsen door een fascinerend landschap van heide en duinen, bos en vennetjes. Langs rustige weggetjes en fietspaden door boerenland.
Bij de belegering van het Genneperhuis in 1641 liep, tot grote ergernis van Prins Frederik Hendrik, Prins van Oranje en Graaf van Nassau (1584-1647), zijn cavalerie zich vast in de ondoordringbare Maasheggen en was daardoor niet inzetbaar.
De Maasheggen vormen het oudste cultuurlandschap van Nederland. Een tochtje door het gebied is als een spannende ontdekkingsreis door de tijd. Het is het meest omvangrijke heggenlandschap van Nederland, waar een mozaïek van heggen, weides, drinkpoelen en oude knotbomen al eeuwen een veilige thuishaven bieden aan een bijzondere verscheidenheid aan planten en dieren. In dit relatief kleine gebied op de grens tussen Noord-Brabant en Limburg, komen duizenden jaren geschiedenis samen.
Er is geen gebied in Europa waar natuur, landschap, economie en cultuur zo zichtbaar en langdurig met elkaar verweven zijn. Niet voor niets heeft de Maasheggen daarom sinds de zomer van 2018 de UNESCO mens en biosfeerstatus. Bron: MaasheggenUnesco.com
De voorbije twee dagen zagen we nog heel wat sporen van de recente overstromingen (juli 2021). De geur van rottend gras en de restanten van zand en modder op de rijweg en vooral op de plantengroei doen ons beseffen dat het water hier héél hoog heeft gestaan. En soms nog te hoog staat om het voorziene, maar nog altijd overstroomde, pad te volgen. Het fietspontje in Wellerlooi naar Blitterswijck is nog buiten dienst. We moeten onze route aanpassen en missen daardoor ook het pontje in Broekhuizen. Dit geeft ons wel de kans om de uitkijktoren van Wellerlooi te beklimmen en de Maasvallei eens uit de hoogte te bekijken.
In Arcen, dat van oorsprong een vestingstadje is, zijn de kasteeltuinen de grote trekpleister. Voor liefhebbers zeker iets om tijd voor te maken. Het kasteel werd in de 17de eeuw gebouwd door de Hertogen van Gelre. De tuinen zijn pas in 1988 voltooid en vormen een van de meest veelzijdige bloemen- en plantenparken van Europa.
Voorbij Arcen fietsen we kilometers door de zanderige bossen. We naderen de Duitse grens tot op 150 meter, maar keren uiteindelijk terug naar de Maasvallei. We ruilen de rust van de bossen voor de drukte van Venlo, de groene stad aan de Maas. Venlo, ooit gesticht door de Romeinen is een bruisende stad met veel terrasjes.
Het veer bij Steyl brengt ons opnieuw aan de andere kant van de Maas. De route maakt nu een lus naar het kastelendorp Baarlo. Paul Benjaminse vond het niet zo bijzonder en dus blijven we de Maasoever volgen tot bij het veer van Kessel. Het Kasteel Keverberg in Kessel is een van de laatste mottekastelen van Nederland. De duizend jaar oude kasteelruïne werd gebouwd op een motte, een kunstmatig aangelegde heuvel, waar ooit een middeleeuwse wachttoren stond. Het hoge plateau van de controversieel gerenoveerde kasteelruïne levert een prachtig uitzicht over het Maasdal.
Paul Benjaminse vindt de resterende 15 kilometer tot Roermond maar niks: “teveel zinloze omwegjes naar nutteloze terrasjes“. Een beetje overdreven naar onze mening. Fietsen is niet alleen trappen, maar af en toe ook eens happen en tappen. Al kan het fietspad tot Roermond, met veel onverharde stukken, heel wat beter, heel wat ‘Nederlandser’.
Na Roermond doorkruisen we het grootste aaneengesloten watersportgebied van Nederland. De Maasplassen beslaan een gebied van zo’n 3000 hectare in Nederland en België. Ze ontstonden na twee eeuwen van ondoordachte grootschalige grindwinning. Na de Clauscentrale, een van de grootste elektriciteitscentrales van Nederland, genoemd naar Prins Claus, komen we bij Maasbracht een eerste keer langs het Julianakanaal (1935). De bochtige Maas was te moeilijk voor de grote scheepvaart die de Luikse en Limburgse mijngebieden moest ontsluiten. Het kanaal was er misschien nooit gekomen indien België en Nederland geen langdurige ruzie hadden gemaakt over de kanalisering van de Maas die hier de grens vormt tussen Nederland en België. Maar misschien had de Grensmaas dan ook een stuk van zijn charme verloren?
Het oorspronkelijke dorp Stevensweert werd tijdens de Tachtigjarige Oorlog in 1633 door de Spanjaarden tot vestingstad omgebouwd. De vestingwerken zijn nog in het unieke stratenpatroon van het stadje te herkennen. De Hompesche Molen (1722), de hoogste molen van Limburg is al van ver te zien. Een mooi plekje voor een verfrissend drankje.
Om in Maastricht te raken moeten we door de flessenhals van Nederland. Het smalste stukje Nederland ligt in Illikhoven. Maastricht is één van de oudste steden van Nederland. De Romeinen bouwden hier de eerste brug over de Maas (Trajectum ad Mosam) op de weg tussen Tongeren en Keulen. “De stad deelt Bourgondische uitbundigheid met de buren in Vlaanderen, maar koppelt dat aan een Hollandse verzorging van het uiterlijk”, schrijft Benjaminse.
Via het dal van de Jeker verlaten we het centrum van de stad. We klimmen letterlijk uit het dal tot bij het Fort Sint Pieter. Het kalkmassief van Sint-Pietersberg ligt op de grens van Nederland, Vlaanderen en Wallonië. We dalen in bergstijl terug af naar de Maasoever om een kilometer verder de LF Maasroute en Nederland definitief te verlaten.
In Arcen logeerden we in Hotel Arcen.
Het hotel is gelegen in het centrum van het idyllische Arcen. Comfortabel, sfeervol en ruim zijn de kernmerken van de smaakvolle hotelkamers van Hotel Arcen. De kamers zijn van alle gemakken voorzien en hebben comfortabele Boxspring bedden. Het hotel serveert dagelijks een uitgebreid ontbijtbuffet. De 25 hotelkamers liggen op de eerste verdieping. Onze fietsen kregen een plaats in de conferentiezaal. Een degelijke fietststalling met een oplaadpunt voor e-bikes was er niet.
In Roermond waren we te gast in B&B Willem II in hartje Roermond.
We zijn er zeer gastvrij ontvangen, met de luxe en privacy van een hotel en de sfeer van een B&B. Midden in het centrum was het zorgeloos genieten van de rust. De B&B heeft 10 kamers. Al de kamers beschikken over airconditioning en een eigen badkamer.
Voor de fietsen was er geen aparte stalling, noch een aansluiting voor het herladen van de e-bikes. De fietsen konden wel veilig in de volledig omheinde en afgesloten tuin staan.
In Kanne (Riemst-België) hebben we gekozen voor B&B K.
De uitbaters hebben een passie voor architectuur die je terugvindt in hun 5 kamers. Hun liefde voor eten ervaar je in de bistro, waar ze niet alleen denken aan de belangrijkste maaltijd van de dag, maar ook aan het gezelligste moment van de dag.
De sluitingsdagen zijn op maandag en dinsdag en dan is er ook geen persoonlijke ontvangst in de B&B. De kamers zijn nogal klein en koel ingericht. De B&B offreert een uitstekend ontbijt en beschikt over een kleine fietsberging waar ook de drankvoorraad ligt. De website van de B&B is uitsluitend in het Engels.
