PLUSPUNTEN
- Mooie polderzichten
- Fietspad 'De Groene 62' tussen Snaaskerke en Gistel
- De Abdij ten Putte in Gistel
- Het Provinciedomein Raversyde
- De inkortingen die ook uitgepijld zijn
Deze bewegwijzerde route loopt langs de kustlijn bij Middelkerke en zoekt via Gistel de trage wegen van het hinterland op. De landschappen langs het traject veranderen voortdurend en onderweg kan de fietser kennismaken met verschillende musea, natuurgebieden en erfgoedsites.
Via het stemmige Leffinge zoeken we het hinterland op. De tuin rondom de Abdij Ten Putte in Gistel is een stilteplek waar het heerlijk op adem komen is. Langs trage wegen in de polders zoeken we onze weg naar Slijpe waar ooit de tempeliers en Hospitaalridders de plak zwaaiden. Natuurgebied 'De Schuddebeurze' en zeker de Boterpolder lagen in de Eerste Wereldoorlog midden in de vuurlinie. Dat verhaal wordt uitvoerig uit de doeken gedaan in bezoekerscentrum Westfront in Nieuwpoort. We volgen daarna de kustlijn en terug in het Provinciedomein Raversyde kunnen we nog terecht in de twee musea van het domein.
Bron: Visit West-Vlaanderen
Een nieuwe fietsroute (02-2023) aan de Belgische Kust. Dan kan het niet anders dan een variant zijn van een fietsroute die al bestond. De andere fietsroutes die we reden blijven volwaardige alternatieven.
Deze fietsroute is zeker de moeite waard om te fietsen al is het maar omwille van de nieuwe paden die worden verkend en de leuke plekjes onderweg. Het is rustig fietsen op landelijke wegen, maar twee keer vereist de route wel wat behendigheid van de fietsers. Een traject op een zeer smal pad door het veld en de 8 km zeedijk waar je tussen de wandelaars moet laveren. En vergeet niet dat de wind altijd een rol van belang kan spelen aan de kust.
De route is uitgepijld in één richting. Is de route te lang, dan kan je kiezen voor een ingekorte lus van 28,4 km of 35,8 km die ook werd uitgepijld. Je kunt je fietsbeleving ook aanvullen met een bezoek aan de openluchtmusea van Raversijde, de Atlantikwall en Anno 1465.
Zoek je de betekenis van de sterretjes?
Je vindt de uitleg bij de informatie over de fietsblog op de homepagina.
De route heeft drie voorgestelde startplaatsen. Middelkerke, Calidris, Strandlaan 1 of Oostende, Provinciedomein Raversyde, Nieuwpoortsesteenweg 636 (dat mijn voorkeur heeft) of Gistel, Abdij Ten Putte, Abdijstraat 84. Nog beter is dat je een nachtje of twee boekt in een leuke B&B of een klein hotel en vertrekt vanaf de plek waar je logeert. Er is in de regio zoveel te beleven.
Het Domein Raversyde heeft een restaurant-cafetaria en twee musea, de ideale plek om onze fietstocht te starten.
Richting hinterland en al meteen komen we bij de ‘Hoeve Groot Kalkaertsleen’. Deze hoeve ligt op het vroegere slibeiland Ter Waese, midden in de Testerepgeul of Testerepvliet, ooit een oostelijke zijgeul van de Ijzer die op natuurlijke wijze in de 12de eeuw is dichtgeslibd (zie tekening). We fietsen als het ware dwars door de geul heen.
De hoeve had oorspronkelijk ook de naam ‘Ter Waese’. De hoeve valt op door haar grote, rechthoekige erf, omgeven door een walgracht. Het is een van de weinige gronden die in de 12de – 13de eeuw in het bezit van de wereldlijke, feodale macht bleef en niet overging in religieuze handen.
Bij de Ieperleed, een polderwaterloop die afwatert naar zee via de havengeul van Oostende, werd een mooie picknickplaats opgesteld. Niet tegen regen of wind beschut, maar ook geen gewone tafel met twee banken.
Testerep ontstond tussen de vijfde en zesde eeuw voor de Belgische Noordzeekust tussen Nieuwpoort en Bredene, ten gevolge van de getijdenwerking. De landtong, in de volksmond ook wel Ter Streep genoemd, werd van het vasteland gescheiden door de Testerepvliet, een zuidelijk gelegen getijdengeul die bij vloed helemaal onder water stond. Deze oostelijke zijgeul van de IJzer stroomde noordoostwaarts naar het ‘Brede Ee’, een ide (inham) van de Noordzee ten westen van het huidige Bredene. Omdat Testerep in de daaropvolgende eeuwen regelmatig werd overstroomd was vaste bewoning op het eiland niet mogelijk. Pas nadat zich in de tiende eeuw een beschermende duinengordel had gevormd ontstonden op het eiland bescheiden nederzettingen van hoofdzakelijk vissers en schaapherders. Eerst ontstond Oostende in de jaren 990 op het oostelijke uiteinde (“oost-einde”) van Testerep, daarna volgden nog Westende op het westelijke uiteinde (“west-einde”) en Middelkerke (“Middelkerca”) in het midden tussen beide gemeenten in.
Later ontstonden nog andere kleinere vissersdorpjes op het eiland zoals Walraversijde, “Sancta Mariae Capella” (het huidige Mariakerke) en Lombardsijde. Het eiland was eigendom van de Vlaamse graaf die het aan de Sint-Pietersabdij in Gent had verpacht.
Bron : Wikipedia (april 2023)
Leffinge is wellicht ontstaan op de rug van een dichtgeslibde getijdengeul in het toenmalige schorrenlandschap. Boeren bouwden hier in de 5-7de eeuw een cirkelvormig dorp op een verhoging (terp). We fietsen langs het dorp en volgen het kanaal Nieuwpoort-Plassendale (1638-1640) tot Snaaskerke.
We volgen daarna 3,5 km van de 22 km van het fietspad ‘De Groene 62’ die Oostende met Torhout verbindt. Deze oude spoorweg is de langste van alle groene assen.
In Gistel maken we een kleine lus en fietsen Gistel opnieuw uit door de Tempelhofstraat. De naam van de straat verwijst naar het verdwenen “Tempelhof” van de orde van de Tempeliers. In de Middeleeuwen beschermde deze orde de pelgrims. In Gistel waren en wel wat hoeven en ‘afhankelijkheden’ van deze ridderorde. Vandaag ga je hier best zelf op zoek naar drank of proviand want tot Nieuwpoort (nog 20km) zijn er geen café’s meer.
Enkel de schilderachtige abdij Ten Putte, die zich op de plaats bevindt waar Godelieve van Gistel leefde, die in 1070 werd vermoord in opdracht van haar man Bertolf, heeft nog een cafetaria. De abdij wordt druk bezocht door bedevaarders en toeristen. In een koepelkapel staat immers de put met het miraculeuze water waarin Godelieve werd verdronken. Het is een mooi plekje dat je zeker niet mag voorbijfietsen.
Godelieve werd geboren omstreeks 1050. Ze werd uitgehuwelijkt aan Bertolf, zoon van de kasteelheer van Gistel. In juli 1070 liet Bertolf Godelieve vermoorden door twee knechten. Zij werd gewurgd en ondergedompeld in een waterpoel. Tijdens haar korte leven was Godelieve een weldoenster voor de armen.
Een tiental jaar na de dood van Godelieve schreef de monnik Drogo uit de abdij van Sint-Winoksbergen (Bergues) het eerste levensverhaal van Godelieve, de Vita Godeliph. Hij deed dat in opdracht van Radbout II, bisschop van Noyon-Doornik, met het oog op de heiligverklaring. Op 30 juli 1084 kwam Radbout II naar de kerk van Gistel om de stoffelijke resten van Godelieve te verheffen tot de eer van de altaren. Dat betekende in die tijd een heiligverklaring. De verheffing werd bijgewoond door Geertrui van Saksen (de echtgenote van Robrecht de Fries, de graaf van Vlaanderen) met haar hovelingen, door de abt van Sint-Winoksbergen, door talrijke geestelijken en door een aantal personen van Gistel zelf.
Bron: Abdij Ten Putte
Via de Rattevallebrug steken we het kanaal Nieuwpoort-Plassendale opnieuw over. Meest waarschijnlijk is dat de naam voor deze wijk ontstaan is na de dijkbreuk in de 12de eeuw. In 1263 wordt immers voor het eerst melding gemaakt van een ‘rasewale’ of ‘rossewaal’ waarbij ‘waal’ het toenmalig woord was voor een gat in een dijk.
Tussen de brug en de sluizen ligt het duingebied de Schuddebeurze. Geen gevaar dat men hier “je beurs uitschud”, maar ook geen duinen zoals wij ons die voorstellen. Wel een mooie strook om door te fietsen.
Het sluizencomplex van Nieuwpoort iets verder is beter gekend als ‘De Ganzepoot’. De naam verwijst naar de vorm van het gehele complex. Deze plek speelde een cruciale rol tijdens de Eerste Wereldoorlog. In oktober 1914 zorgde het openen van de sluizen voor de onderwaterzetting van de IJzervlakte. Daarmee kwam een einde aan de oprukking van de Duitse troepen. Het Bezoekerscentrum Westfront Nieuwpoort vertelt je er alles over.
Bij de Veurnesluis stappen wij een dorpscafé binnen want in Gistel hadden wij nog niet door dat het nog ver fietsen was tot het eerstvolgende café.
Bij de Sint-Laureinsduinen en het Sint-Laureinsstrand bereiken we de zeedijk en volgen we de iconische Kustroute. Wat we denken over het fietsen op de zeedijk kan je beter lezen in onze review over deze fietsroute.
In Middelkerke kan je picknicken in de duinen, op een steenworp van de Noordzee. De picknickplaats is ingericht met stevig picknickmeubilair. Ideaal om even uit te rusten of te genieten van je picknick.
Met zijn lange gebogen sprieten, verwijzend naar het typische helmgras, is de Warandetoren een opvallende en ranke verschijning. Wie tot boven klimt (20 meter) kan, als een matroos in zijn kraaiennest, naar de horizon turen: Middelkerke en Westende, de uitgestrekte polders en uiteraard de zee…
De tramhalte bij het Provinciedomein Atlantikwall Raversyde is ons einddoel. Het domein zelf is een uniek stukje natuurgebied nabij de zee. We hebben nog net de tijd voor een bezoek want het domein sluit de deuren om 17u (18u op vakantiedagen).
