PLUSPUNTEN
- de stad Blankenberge met al zijn mogelijkheden en toeristische troeven
- de kustdorpjes Nieuwmunster en Zuienkerke
- het Zeebos, voornamelijk een wandelbos dat windluwte en schaduw biedt
We nemen je mee naar de Belgische Kust, naar de Uitkerkse Polder om te fietsen in de polders van Zuienkerke, Blankenberge en De Haan. Deze polders vormen samen de Oudlandpolder, een van de laatste regio’s in Vlaanderen waar je een ononderbroken horizon kan zien. Gelegen tussen de drukke badsteden Blankenberge en De Haan en de rustige polderdorpjes Zuienkerke en Nieuwmunster, ligt een eeuwenoud weidelandschap, de Uitkerkse Polder.
Doorweven door vele sloten en bezaaid met tientallen veedrinkpoelen, vormt dit gebied een oase van rust langs de drukke kustlijn. Maar schijn bedriegt, want in de winter strijken hier duizenden ganzen neer, terwijl de lente het toneel vormt van honderden baltsende weidevogels.
De fietsroute werd in 2018 gepubliceerd in een folder met "De Oudlandpolder-fietsroutes". Bij de downloads kan je de folder nog terugvinden en ook het GPX bestand downloaden.
Starten in een badplaats heeft zijn voor- en nadelen. Goed bereikbaar, ook met de trein, maar op warme zomerdagen kan de drukte van de Belgische Kust wel een nadeel zijn. Ook de wind kan in de Polders een felle tegenspeler zijn. Wat de natuur je teruggeeft is dan weer -soms letterlijk- adembenemend.
Wat betekenen de sterretjes? Je vindt de uitleg bij de informatie over de fietsblog op de homepagina.
De fietsroute start aan het station van Blankenberge. Het station ligt op het einde van de belangrijkste winkelstraat in het centrum van de stad. Ideaal dus om voor of na de fietstocht te blijven overnachten, te winkelen of de zeedijk te verkennen. We laten het station achter ons en rijden linksweg in zuidwestelijke richting waar we meteen bij knooppunt 80 komen. De route volgt fietsknooppunten.
Na minder dan een kilometer zijn we al uit de stad en midden in de Uitkerkse polders. Zeker in het voorjaar staan de polders nog nat met veel plassen en poelen wat hun uitzicht ten goede komt. Het gevarieerd microreliëf waarin ‘water’ een hoofdrol speelt, is het resultaat van een fascinerende wisselwerking tussen mens en natuur. Een landschap van laaggelegen zilte graslanden waar brak water aan de oppervlakte opborrelt, tot hoger gelegen vette graslanden. Dankzij het brakke water afkomstig uit het veen, de slootjes en het grondwater, zijn hier unieke planten terug te vinden. Melkkruid en zeekraal groeien vaak op slikken en schoren, maar in de Uitkerkse Polder vind je ze binnendijks. Een zeldzaamheid in Europa. Wanneer Wenduine dichtbij komt, rijden we via de Brugsesteenweg opnieuw landinwaarts.
De Uitkerkse Polder is een uitgestrekt open polderlandschap zonder hagen of bomen en met veel water zoals grote plassen, grachten, veedrinkpoelen en sloten met rietkragen. Het gebied staat niet in direct contact met de zee maar is door de eeuwen heen verschillende keer ondergelopen met zeewater. Hierdoor werd niet enkel polderklei achtergelaten maar ook zout in het onderliggende veen. Dit zorgt voor een erg zilt biotoop in de Uitkerkse Polder. Deze zilte graslanden zijn zeldzaam binnen de Europese Unie Natuurpunt heeft overeenkomsten met verschillende lokale landbouwers voor het natuurvriendelijk begrazen van de weilanden in het natuurgebied.
We verlaten de steenweg en rijden hobbelend over de kasseien door het mooie polderdorpje Nieuwmunster, langs de Sint-Bartholomeuskerk, de eerste fietskerk in West-Vlaanderen. De ideale rustplek waar gratis water en toiletten wordt aangeboden aan passerende fietsers.
We komen uit bij de Blankenbergse Vaart die we een eindje volgen. Een mooie picknick –plek langs de Vaart nodigt uit om te pauzeren, maar wij willen de wind trotseren tot in Zuienkerke om te pauzeren in “Café ‘t Boldershof”. We hebben deze pauze verdiend want de wind kan hier hard blazen en dat voelen we in onze benen. Op het terras achteraan bestellen we een verse croque uit het vuistje. Smaakt heerlijk! Op het terras zou je vergeten dat het hier fel kan waaien. We duiken opnieuw de Polders in en In Sint-Jan-Op-Den-Dijk trekt een kapelletje onze aandacht, de Sint-Jobskapel. Het kapelletje is niet zo bijzonder, vroeger zou hier een kerkje gestaan hebben, maar achter het kapelletje vinden we nog restanten van de Duitse (kanonnen) Batterij Sachsen uit de Eerste Wereldoorlog.
Wanneer we de Blankenbergsesteenweg hebben overgestoken gaat ons pad scherp links over en langs de spoorweg richting Blankenberge. Net voor de stad duiken we een derde keer de Polder in en rijden in een bocht om de stad tot we aan de Zeebruggelaan zijn waar we rechtsaf het Zeebos doorrijden.
Het Zeebos is een uniek bos op de poldergrond net achter de kustlijn. Een groot deel bestaat uit loofbomen. Een bezoek aan het loofbos kun je met de Fonteintjes combineren. Dit natuurreservaat ligt aan de overkant van de autoweg en de tramlijn. Het is voornamelijk een wandelbos dat windluwte en schaduw biedt en je toelaat om op een rustige manier van natuur en landschap te genieten. In het bos kan je korte of langere wandelingen maken.
Het Zeebosje is niet groot en we komen gauw bij knooppunt 33 en de tramlijn van de Kusttram. De Kusttram rijdt langs de volledige Belgische Kust tussen De Panne en Knokke en heeft 68 haltes met een zeer frequente bediening, zeker in de zomermaanden. Wij volgen het fietspad langs de “Koninklijke Baan” die in Blankenberge genoemd werd naar Koning Albert I en komen terug bij het stationsplein dat genoemd werd naar Koning Leopold III. Om de rit af te sluiten gaan we in de Kerkstraat nog een biertje drinken in Bierhuis Herman , een café met 25 tapkranen en een veelvoud van bieren op de fles. Santé!
