PLUSPUNTEN
- de groene landelijke omgeving
- de markt in Asse
- het Buggenhoutbos
- mooie horecazaken
- rust- en zitmogelijkheden
Fiets door wat eeuwenlang één van de rijkste hoppestreken van Europa was en ontdek een verrassend stukje groen, vlak bij Brussel.
De “Hopperoute” van Toerisme Vlaams Brabant is 37,5km; met Knooppunter kunnen we 55km “Sporen door de Hoppestreek”.
Veel hoppevelden zijn er niet meer al heeft Brouwerij Palm wel een eigen hoppeveld opgestart dat langs de route ligt. Je fietst een heel eind over de Leirekensroute, een voormalige spoorlijn. De stations zijn nu leuke fietscafés geworden waar je de bieren van de nog aanwezige brouwerijen 'met mate(n)' kunt proeven.
De Abdij van Affligem is dan wel een mooie en rustige startplaats als je met de wagen bent; wij geven toch de voorkeur aan startplaatsen dichtbij een treinstation of een locatie met een ruim horeca-aanbod. Vooral de eerste 10km tussen Affligem en Asse zijn pittig met de Putberg in Asse als grootste uitdaging en een stijging tot 10%. Je fietst voortdurend in een mooie en rustige omgeving. De wegen zijn meestal verhard of halfverhard met af en toe kasseien of karresporen als ondergrond. In Buggenhoutbos rij je over mooie bospaden.
***** is een route die je ooit moet gereden hebben
**** is een route die een verplaatsing waard is
*** is een route die de moeite is als je in de buurt bent
** is een route die je kunt proberen maar wij hebben niet genoten
* is een route die je hier niet zal vinden
De routes starten bij de Abdij van Affligem tussen de knooppunten 46 en 50. Je kunt ook in Opwijk starten waar de route langs het treinstation voorbijkomt tussen de knooppunten 49 en 48 of in Peizegem tussen de knooppunten 21 en 49. Op zon- of feestdagen kan je ook starten aan de Hopmarkt in Asse.
Ik vertrek aan de abdij van Affligem, rij zuidwaarts en kruis de N9. Ik rij op de rand van het Pajottenland. Kenmerkend voor de streek is het licht heuvelachtige en landelijke karakter. En deze heuvels kunnen best pittig zijn, zeker wanneer het fietspad een kasseiweg is.
Wanneer ik voorbij knooppunt 3 bij de Asbeek kom, sta ik op de rand van het bos van het Kasteel van de Putberg en dus ook aan de voet van de Putberg zelf. Een berg van 62 meter. Niet hoog, maar met een stijgingspiek van 10% is het stevig duwen. En op slechte kasseien is dat extra moeilijk. Het is niet erg wanneer je moet afstappen want de bergrit is geen 500 meter. Ik heb het gehaald, maar ik moet toch even uitblazen. Fietsborden duiden een alternatief fietspad aan langs de zijflank, maar veel makkelijker is dat niet.
De abdij werd, wellicht in 1062, gesticht door zes ridders. Al bijna 1.000 jaar leven monniken hier volgens de regels van Sint-Benedictus. Affligem was de voornaamste abdij van het hertogdom Brabant. Naast de abdijgebouwen vind je er een grote tuin, het archeologisch museum, het religieus centrum en het cultureel centrum. De abdij verwierf culinaire bekendheid door haar smaakvolle abdijkaas en haar verrukkelijk bier. Bron: Toerisme Vlaams-Brabant
Ik ben in Asse. Je kan hier de batterij van je elektrische fiets opladen terwijl je op een gezellig terrasje een streekbiertje drinkt. Hier staat ook de bronzen Hopduvel aan zijn staak. Hij is het symbool van de zomerse stormwinden die de hoppalen tegen de grond smakten en van de andere tegenslagen die de hopboer moest verwerken. In de maanden februari en maart kan je op het marktplein de lekkere hoppescheuten, een lokale specialiteit, proeven.
In Asse moet ik opnieuw de N9 kruisen. Het is opletten want veel chauffeurs gebruiken deze weg om naar Brussel te rijden. Ik rij door de kouter naar Mollem met zicht op het mooi glooiend landschap. De dorpskern van Mollem is beschemd als dorpsgezicht. De huidige Sint-Stefanuskerk werd in de 18e eeuw in opdracht van de abdij van Affligem gebouwd. Kenmerkend voor Mollem zijn zowel de grote als kleine hoeven van het gesloten Brabantse type. Voorbij knooppunt 19 is het bergop tot voorbij de Potaardehoeve en het Hof te Hukkelgem bij knooppunt 20. Ik volg richting Merchtem voor een extra lus van 20km. Fiets je de Hoppestreek-route (35km) dan rij je hier rechtstreeks naar Opwijk waar ik straks bij knooppunt 50 opnieuw zal aansluiten. Via een smalle voetweg kom ik bij de Binnenmolen van Collier op de Grote Molenbeek, ook gekend als de Passerel van Pipenpoy’s, nu restaurant “De Passerel” waar ik een slaatje ga eten.
De Passerel van Pipenpoy’s heeft een zeer bewogen geschiedenis achter de rug die terugloopt tot vóór 1269. In oorsprong was het een banmolen in het bezit van de hertogen van Brabant; niemand mocht zijn graan in een andere molen laten malen. Rond 1400 stonden de hertogen hun molen af aan de heren van Merchtem, de Pipenpoy’s, die het nabijgelegen slot bewoonden waarvan alleen de slotgracht nog is overgebleven. Doorheen de eeuwen wisselde de molen veelvuldig van eigenaar. Tot omstreeks 1970 werd er volop gemalen. In het voorjaar van 1993 werd het molengoed door de eigenaars in zijn oorspronkelijke staat herbouwd. Alle molenwerktuigen zijn nog intact.
Ik verlaat Merchtem langs het Lijsterbespark. Bij knooppunt 49 kruis ik de Leirekensroute om naar het bos van Buggenhout te rijden. Meer dan 3 km fiets ik door dit prachtig 190 ha groot gemengd loofbos met imposante wintereiken. Hier broeden ook veel vogelsoorten, waaronder de bosuil, buizerd, sperwer, wielewaal en zwarte specht.
5 km verder kom ik bij het prachtige kasteel Diepensteyn, eigendom van de brouwerij Palm die we op de rand van het centrum van Steenhuffel kunnen vinden. Het Kasteel Diepensteyn is een oude middeleeuwse waterburcht doorheen de eeuwen meermaals verbouwd.
De burcht en het nabijgelegen dorp waren in de 13e eeuw eigendom van de heren van Bouchout, met Diepensteyn als centrum van de heerlijkheid. Initieel was het een leen van het Hertogdom Brabant. De laatste bewoners verlieten het kasteel na de Franse Revolutie. De nog resterende kasteelvleugel is 17e-eeuws. In 1960 werd een woonhuis aan de resterende vleugel aangebouwd. In 1980 werd het historisch gebouw beschermd en erkend als monument. Het kasteel is sinds 1989 eigendom van de Brouwerij Palm die eveneens mee de restauratie en wederopbouw financierde die van 1993 tot 1995 liep. Met de restauratie werd opnieuw een vijver rond het kasteel aangelegd, samen met het tuinpark.
Op de rand van het kasteeldomein, bij knooppunt 61, waar ook het bijzonder bistro “Leireken” uitnodigt voor een hopperijk streekbiertje, begin ik aan een lange rit op de voormalige spoorlijn Londerzeel-Aalst. De naam Leireken zou verwijzen naar het verdwenen stoomtreintje dat in de volksmond “Leireken” was gedoopt, waarschijnlijk verwijzend naar een van de machinisten die Valère heette.
We “sporen” verder naar Peizegem waar het fietspad kort verandert in een woonstraat. Het stationnetje van Peizegem werd in 1963 afgebroken. Nu ligt hier een ruime parking die je kan gebruiken als je hier je fietsroute wilt starten. Het fietspad brengt ons naar een het station van Opwijk. Hier rijden wel nog treinen. We volgen de spoorlijn en sluiten bij knooppunt 50 opnieuw aan bij de Hopperoute. Voor een paar honderd meter. Want wij “sporen” nog wat verder via het Leirekenspad naar Moorsel en het prachtige waterslot uit 1520. De Hopperoute volgt het pad naar Meldert waar we elkaar opnieuw vinden bij knooppunt 47 om “samen” tot aan de abdij van Affligem te fietsen.
Dit mooie waterslot ligt in het rustige Moorsel. Het kasteel werd door de huidige eigenaar vakkundig gerestaureerd en is daardoor gespaard gebleven van verval. De allereerste bewoner was een abt, die dit kasteel bouwde als buitenverblijf én lustoord. Hij nam het, zo wordt gezegd, niet zo nauw met het naleven van zijn geloften. Het kasteel is opgetrokken in renaissancestijl en ligt in een mooi park ten zuiden van de Eksterberg. Je kunt het alleen van buiten bewonderen, binnen is het niet toegankelijk
Eén van de belangrijkste grondstoffen bij de productie van bier is hop. Hop of hoppe (Humulus Lupulus) is de langste kruidachtige klimplant uit onze flora die meer dan 20 jaar oud kan worden. Ze overwintert met behulp van een wortelstok waaruit elke lente nieuwe stengels groeien.
Heel vroeg in het voorjaar ontstaan scheuten aan de wortelstokken. Daar er slechts drie à vier scheuten uit de wortelstok mogen doorgroeien, moeten de overige handmatig worden verwijderd. Deze hopscheuten zijn een heerlijke delicatesse en vind je vooral in de plaatselijke horeca. Eind juni, begin juli zijn deze rechts windende (met de zon mee) scheuten gegroeid tot een hoogte van ongeveer 7 meter met een groeisnelheid van gemiddeld 10 cm per dag; in gunstige omstandigheden zijn 25-30 cm per dag geen uitzondering.
Begin juli begint de bloei en moeten de planten heel nauwgezet opgevolgd worden en indien nodig behandeld worden tegen ziekten en plagen. Eind augustus, begin september zijn de hopbellen rijp voor de pluk.
Het gebruik van hop bij het brouwproces heeft een invloed op de bitterheid, het aroma, de smaak en de bewaring van bier. Reeds eeuwenlang wordt in België hop geteeld. Waar de teelt vroeger nog geografisch gespreid gebeurde, met als kernen de regio Asse-Aalst en de regio Poperinge, concentreert de Belgische hopteelt zich nu voornamelijk rond het West-Vlaamse Poperinge en in Wallonië rond Waasten, Maltonne en Vodelée.
Bron en meer info bij : Belgische hop
