PLUSPUNTEN
- De start aan het Witloofmuseum
- Een mooi gevarieerde fietsroute
- De bosrijke omgeving
- De passage langs Hofstade Bad (buiten het zomerseizoen)
Deze vlakke knooppunten fietsroute brengt je door het vlakke landschap van Noord-Dijleland in de Groene Gordel. Deze streek is verbonden met witloof, asperges en heerlijk bier. Deze route brengt je langs velden, actieve boerderijen en brouwerijen.
Het verhaal van het witloof is ook het verhaal van Kampenhout en omliggende witloofgemeentes. Sinds er ergens diep in een Brusselse kelder een kropje groeide uit een witloofwortel vond de teelt zijn weg naar de vruchtbare gronden van de streek. De jaren ’50 en ’60 van vorige eeuw waren de gouden jaren van het witte loof. In de jaren ’70 kwam de innovatieve hydroteelt opzetten. Bedrijven werden groter, de teelt minder intensief. En de traditionele grondtelers ... zijn aan het verdwijnen. Eten we wel voldoende van het witte goud?
Wit Goud hebben we onderweg niet gezien behalve dan op het menu in het restaurant. Het museum helpt wel om het thema van deze fietsroutes beter te begrijpen. Het is bijna een must om even stil te staan bij een stukje geschiedenis van deze regio.
Eens op weg hebben we ons geen moment verveeld. De fietsroute langs mooie landelijke paden zorgt voor heel wat variatie. Mooie stukjes natuur, landelijke vergezichten, kastelen en zelfs een spottersplatform voor vliegtuigen en een strand met zwemvijver zorgen voor een aangename afwisseling.
Een fietsroute zonder echte hoogtepunten, maar met heel wat potentieel als je kunt genieten van een bankje, een picknick of een lekker streekbiertje.
Zoek je de betekenis van de sterretjes?
Je vindt de uitleg bij de informatie over de fietsblog op de homepagina.
Naast de voorgestelde startplaats in Kampenhout, zijn er langs de route nog mooie startplaatsen zoals in Perk aan de Sint-Niklaaskerk, in Kortenberg, Weerde of Hofstade, aan het station of aan het sportcomplex. Uiteraard kan je zoals wij deden, starten bij de B&B waar je een kamer hebt geboekt. Dit laatste is zeker interessant als je de oost- én de westroute (in twee dagen) wilt fietsen.
Onze rit start bij B&B Barebeek Sweet Home (zie advertentie met link naar de website onderaan) waar we twee nachten hebben geboekt om zowel de oostelijke als de westelijke “Witte Goudroute” te fietsen. De eerste hoeve op ons pad is de Kampenhoeve. Deze vzw in Kampenhout is een snelgroeiend ezel- en paardencentrum voor “asinotherapie” of “ezeltherapie”. De hoeve specialiseert zich in therapie met kinderen en volwassenen met een mentale en/of fysieke beperking. Ze werken ook samen met Natuurpunt aan de ontwikkeling van het Rotbos.
Via een smalle kerkwegel gaat het verder naar het centrum van Kampenhout en het gehucht Berg. Het Witloofmuseum in Kampenhout is een bezoekje waard en een mooie plek voor een pauze. Ten zuiden van Berg ligt het natuurgebied “Torfbroek”, een smalle strook bos met vijvers en natte graslanden. Een mooi stukje door bos, maar kort. Ten zuiden van Nederokkerzeel komen we bij het Silsombos. Het is een paradijs voor natuurliefhebbers die houden van een stevige wandeling. De bosorchissen, die in juni bloeien, vormen samen met de andere orchideeënsoorten het kleurrijke uithangbord van het gebied. In het Bezoekerscentrum Groene Vallei kunnen we ook als fietser een kijkje nemen.
Het Hof ter Brugge is beter bekend als het ‘rattenkasteel’ uit een Nero-album van Marc Sleen. De poort blijft gesloten en dus is er ook niet veel te zien. Het is niet toegankelijk evenmin als het Schavenberghof, een boerenhuis met een Louis XVI-rondboogdeur dat aanleunt tegen de Sint-Amanduskerk van Erps (-Kwerps).
Van oudsher is Kortenberg de woonplaats van de Heren van Cortenberg, die een belangrijke rol speelden in de geschiedenis van het Hertogdom Brabant. Ook was Kortenberg de plaats waar de Staten van Brabant werden samengeroepen zoals op 27 september 1312, toen het Charter van Kortenberg in de abdij van Kortenberg door hertog Jan II van Brabant werd getekend. Daarmee werd de eerste keure op het Europees vasteland van die aard bezegeld, als tweede charter over de rechten van de burgers na de Magna Carta.
Het centrum van Kortenberg doen we niet aan. Steenokkerzeel wel en daarvoor moeten we rakelings langs de Nationale Luchthaven van Zaventem. Onder de drukbezette hemel ligt het charmante gehucht Humelgem met zijn kerk en kasteel, het Kasteel d’Exaerde de Kerchove (1870). Ondanks de nabijheid van de luidruchtige luchthaven -volgens sommigen- hebben heel wat mensen er toch voor gekozen hun woning te bouwen op de verkavelde gronden van Steenokkerzeel. Van het lawaai van de vliegtuigen hadden wij alvast geen last.
Toen er nog geen luchthaven was en geen vliegtuigen, was deze regio rijk aan kasteelbewoners.
Het mooie met torens versierde Kasteel de Ribaucourt (Kasteel van Perk) zie je van ver liggen, maar is in privé handen en is niet te bezoeken. Minder spectaculair zijn de restanten van het Drietorenhof dat in 1663 werd aangekocht door David Teniers; voorheen een aanhorigheid van het Steen te Elewijt. David Teniers de Tweede, bracht dertig jaar van zijn leven in Perk door in het kasteel De Dry Toren. Hij overleed in 1690 en was vooral de schilder van het boerenleven en de Vlaamse kermissen. Op vele van zijn schilderijen heeft hij de kerk van Perk en haar omgeving vereeuwigd.
We verlaten Perk langs achtertuinen door een landschap van woningen, weilanden en kleine bospartijtjes. Parallel aan de E19 gaat het richting Elewijt. Ook hier was een beroemd schilder eigenaar van het kasteel ‘Het Steen’ dat daarom ook wel het Rubenskasteel wordt genoemd. Het Rubenskasteel is nu eigendom van Toerisme Vlaanderen, maar nog steeds niet toegankelijk.
Vanaf Eppegem volgen we het Zennekanaal naar Zemst. We moeten nu vooral over en onder de drukke E19, over spoorwegbruggen en langs de Zemstsesteenweg. Veel wit goud valt hier niet te bespeuren. In en rond het centrum van Sport Vlaanderen in Hofstade kan het vooral in de zomer heel druk zijn. Zeker dan is deze passage geen meerwaarde, tenzij je hier in een luie ligzetel wilt uitblazen aan het nepstrand van de waterplas. Buiten het zomerseizoen is deze passage wel een meevaller.
Voorbij Schiplaken komen we in het noordelijke deel van het Steentjesbos. Het zuidelijke deel dwars je tijdens de oostelijke route. Midden het bos treffen we nog het kasteel van Schiplaken (1920) dat gebouwd werd op de ruïne van het in WOI kapotgeschoten kasteel (1897) van burggraaf Terlinden. Onze kilometerteller verklapt ons dat er nog maar weinig meters resten en dat betekent dat we zo terug zijn bij onze B&B in Bergheid.
“Fietsers Welkom”. Als je dit label op de deur of het raam van een horecazaak ziet dan weet je als fietser dat je er welkom bent. Dat je er meer dan een streekeigen natje of droogje vindt. Je vindt er ook een ruime fietsstalling, een reparatiekit, toeristische informatie en alles wat een fietser nodig heeft na een mooie fietstocht.
