PLUSPUNTEN
- De start aan het Witloofmuseum
- Een mooie gevarieerde fietsroute
- Het fietsen langs de Dijle
- De Hoevebrouwerij Hof ten Dormaal in Haacht
- De vele picknickbanken
Deze vlakke knooppunten fietsroute brengt je door het vlakke landschap van Noord-Dijleland in de Groene Gordel. Deze streek is verbonden met witloof, asperges en heerlijk bier. Deze route brengt je langs velden, actieve boerderijen en brouwerijen.
Het verhaal van het witloof is ook het verhaal van Kampenhout en omliggende witloofgemeentes. Sinds er ergens diep in een Brusselse kelder een kropje groeide uit een witloofwortel vond de teelt zijn weg naar de vruchtbare gronden van de streek. De jaren ’50 en ’60 van vorige eeuw waren de gouden jaren van het witte loof. In de jaren ’70 kwam de innovatieve hydroteelt opzetten. Bedrijven werden groter, de teelt minder intensief. En de traditionele grondtelers ... zijn aan het verdwijnen. Eten we wel voldoende van het witte goud?
Wit Goud hebben we onderweg niet gezien behalve dan op het menu in het restaurant. Het museum helpt wel om het thema van deze fietsroutes beter te begrijpen. Het is bijna een must om even stil te staan bij een stukje geschiedenis van deze regio.
De fietsroute loopt langs mooie landelijke paden en zorgt voor heel wat variatie. Mooie stukjes natuur, landelijke vergezichten, een bosrijke omgeving en mooie stukjes langs de Dijle en het Dijlekanaal.
Wie graag huizenkijkt zal zich er niet aan storen, maar op deze route fietsen we opvallend veel door 'rijkelijk' gevulde verkavelingen. Ik hou daar niet zo van.
Een fietsroute zonder echte hoogtepunten, maar met heel wat potentieel als je kunt genieten van een bankje, een picknick of een lekker streekbiertje.
Zoek je de betekenis van de sterretjes?
Je vindt de uitleg bij de informatie over de fietsblog op de homepagina.
Kampenhout, Boortmeerbeek, Haacht of Wespelaar, zijn geschikte startplaatsen omdat er een station is, parkeergelegenheid, en/of horeca die bij het vertrek en/of bij de aankomst je dorst en/of honger kunnen helpen stillen. Nog beter is het om een kamer in een B&B langs de route te boeken en van daaruit te vertrekken.
“Fietsers Welkom”. Als je dit label op de deur of het raam van een horecazaak ziet dan weet je als fietser dat je er welkom bent. Dat je er meer dan een streekeigen natje of droogje vindt. Je vindt er ook een ruime fietsstalling, een reparatiekit, toeristische informatie en alles wat een fietser nodig heeft na een mooie fietstocht.
De Kastanjehoeve is een voorbeeld van een typische Kempische langgevelhoeve. De familie baatte hier niet alleen een boerenbedrijf uit, maar ook een drukbezocht café. Het café was een groot succes omdat er zich voor de deur een tramhalte op de lijn Mechelen-Aarschot bevond. Boeren en boerinnen namen de tram naar Mechelen met manden vol aardappelen, asperges, eieren en boter.
In de Zeept, de naam van het gehucht waar de boerderij stond, hoorden ze de tram al lang aankomen voor hij Keerbergen statie binnenreed. De tram moest immers fluiten bij iedere halte. En soms had het trampersoneel ook dorst. Ze gingen dan een glas drinken in de “Kastanjehoeve” of in café “In de Aspergevelden”. Het verhaal wil, om niet te verraden dat ze een onnodige tussenstop maakten, dat ze ‘vergaten’ te fluiten.
In het voorjaar van 1957 maakte de tram zijn laatste rit en werd vervangen door een busdienst.
De Emiel Opdebeecklaan en de Dijlestraat liggen op de rand van het Natuurgebied de Broekelei, een door de Dijle gevormde fossiele meander. Dankzij het Vlaamse woonbeleid zijn hier hele zones verkaveld met straten die zich in het natuurgebied wringen. Het is echter het Vlaamse stikstofbeleid dat van de aanwezigheid van De Dijlehoeve misschien een probleem maakt. Niet van uitlaatgassen van de auto’s, de schoorstenen van de houtkachels, de verwarming met de fossiele mazout, …. Jelle en Evelyn van de Dijlehoeve zijn een dynamisch koppel die er alles aan doen om elke dag een vers en gevarieerd aanbod aan te bieden. Een aanbod van eerlijke producten, recht van bij de boer of producent zoals de voorstanders van de korte keten dat graag zien.
De kwekerij van traditioneel grondwitloof van Bieke & Danny Schoevaerts-Hoogeras is een gesloten bedrijf want ze kopen geen witloofzaad maar gebruiken hun eigen methode voor witloofzaad winning. Door met eigen soorten te werken helpen ze met de instandhouding van de biodiversiteit. De gronden voor de wortelteelt zijn niet verder dan 4 km van het bedrijf verwijderd.
Het witloof groeit op het ritme van de natuur: vroege en late soorten worden niet verwarmd maar groeien op hun eigen ritme. Alleen in de winter worden sommige soorten verwarmd of krijgen extra bedekking. Het doel is om witloof te oogsten, van half september tot april-mei, als een typisch seizoen product.