PLUSPUNTEN
- Het bezoek aan de brouwerij Lupulus
- De prachtige vergezichten
- De kasteelruïne van Burg-Reuland
- De Vennbahn fietsroute (12 km)
- De Ulfvallei
- De picknickplaats bij het oud stationnetje van Lommersweiler
Gouvy is een van die dorpen in de Hoge Ardennen met hoogvlaktes die door de wind geteisterd worden. Van het dorp loopt deze bierfietsroute langs de her en der in het landschap verspreide gehuchten. Een beetje verderop kom je in de Oostkantons, waar de taal en cultuur Duits is.
De fietsroute cirkelt rond de Brouwerij Lupulus. Pierre Pauquay schreef een boekje met fietsroutes rond enkele Belgische brouwerijen.
Bierfietsboek België, uitgegeven door Uitgeverij Luster, bevat 40 routes om je natuurdorst te lessen. Wij kozen voor een route langs de landsgrens met Duitsland.
Bron: Bierfietsboek België, Pierre Pauquay, ISBN 9789460583537 - p.148
Een prima tweedaagse fietsuitstap met één fietsdag. Bij een bierfietsroute verwacht je echter een route met een duidelijk thema: “bier”. ‘Brasserie Lupulus’ ligt aan de basis van deze fietsroute. Een bezoekje mag je dan ook niet overslaan. De reden om deze route te fietsen moet je evenwel niet bij het bier zoeken. De route komt niet eens voorbij de deur van de brouwerij, wel dicht in de buurt. De auteur heeft zich strikt gehouden aan de knooppunten. Gelukkig is de brouwerij zelf goed aangeduid.
Een ‘bierbeleving’ krijg je langs deze route niet. Behalve aan het station van Gouvy zelf (start en einde van de route) zijn we niet voorbij een café of brasserie gekomen. De route heeft geen andere hoogtepunten dan de mooie vergezichten en het aangenaam fietsen in een glooiend parcours met enkele stevige kuitenbijters. Een route voor e-bikers of geoefende fietsers dus. Omdat de route een achtvormige lus maakt kan de rit ook ingekort worden tot een minder zware route van 25 km. Vanuit Burg-Reuland kan je een lus van 32 km fietsen. Het zwaarste stuk zit in de lus voorbij Aldringen na het traject langs de Vehnbahn, de lus langs Burg-Reuland. Wees dus voorbereid.
Zoek je de betekenis van de sterretjes?
Je vindt de uitleg bij de informatie over de fietsblog op de homepagina.
De voorgestelde startplaats in Gouvy aan het station is zondermeer de beste plek om te starten. Alleen als je kiest voor een verblijf in Burg-Reuland, kies je uiteraard voor je verblijf als startplaats. Een verplaatsing met de wagen naar Gouvy is dan niet nodig.
Via de E25 naar Houffalize. Lunch en inchecken in Hôtel des Postes en dan verder naar Brasserie Lupulus waar we een afspraak hebben met Nicolas Di Pinto die ons zal rondleiden in de brouwerij.
Wat is het verhaal achter Lupulus, hoe brouwen ze dit lekker biertje, welke variëteiten zijn er op de markt, … Nicolas is een spraakwaterval, zelfs in het Nederlands. Het bezoek wordt afgerond met het drinken van een biertje naar keuze en Nicolas is alweer vertrokken om het verhaal aan een nieuwe groep bezoekers met smaak en kennis te gaan vertellen. Een bezoek aan deze brouwerij maakt de fietstocht alleen maar compleet.
Morgen doen we nog eens de oversteek van Houffalize naar Gouvy, maar dan mét fietsen en een picknick voor onderweg.
De Brouwerij Lupulus zag het daglicht in 2004. Oorspronkelijk diende de brouwerij enkel om de aanpalende bistro van het nodige bier te voorzien, maar al snel werd duidelijk dat Lupulus te bijzonder was om ter plaatse te houden. In 2007 kwam Lupulus Blond officieel op de markt, zowel op vat als in de kenmerkende champagneflessen.
Van in het begin was het streefdoel van de brouwers : bier brouwen waar je het respect voor de Belgische traditie in proeft, maar dat tegelijk een nieuw en uniek verhaal brengt op vlak van smaak en aroma’s. Maar toch ook een bier gebrouwen met behulp van de meest moderne en vooruitstrevende brouwinstallaties.
De brouwerij werd opgericht binnen de omheining van een schitterende Ardense hoeve uit de 19e eeuw, idyllisch gelegen in het groen en omringd door een stroom zuiver en vers water. Dit uitzonderlijke kader kan alleen maar inspirerend werken en zo ontstonden de Lupulus bieren. Een prachtig huwelijk tussen Ardense traditie en hypermoderne brouwtechnologie.
Voor de quizzers : de Latijnse naam voor hop is Humulus Lupulus, wat letterlijk vertaald «kleine nederige wolf» betekent. Vandaar de naam en het logo met de kleine wolf !
Meer info vind je op de website van de Brouwerij Lupulus.
Bij het dorpje Ourthe stroom l’Ourthe Orientale. We fietsen langs bosjes en weilanden. Voorbij het witte kerkje van Aldringen, we zijn dan de knoop van onze ‘achtbaan’ voorbij, volgt een mooi stuk in de vallei van de Ulf die uitmondt in Weweler in de Our.
De volgende kilometers rijden we oostwaarts naar de Duitse grens afgebakend door een schitterende rivier de Our. Ter hoogte van Oudler komen we op de Vehnbahn, een oude spoorlijn omgebouwd tot een mooie RAVEL-fietspad. In het begin van de 20ste eeuw zorgde de komst van de trein ervoor dat deze tot dan erg geïsoleerde streek, ontsloten werd. Er ontstonden uitwisselingen : de mensen namen de trein om in andere streken te gaan werken. Tijdens de industriële revolutie vormde de spoorlijn een levensader voor het Pruisische rijk. De trein bracht steenkool van Aken naar de staalnijverheid in Lotharingen, dat toen, na de oorlog in 1870, Duits grondgebied was. (Bron: Bierfietsboek, zie hoger).
We volgen de Vehnbahn 12,5km. Op dit geliefde RAVeL fietspad van Oudler naar Auel genieten we opnieuw van het Ulfdal, volledig in het zuiden van Oost-België en van het zicht op de nonchalante huizen en de kasteelruïne van Burg-Reuland, een typisch middeleeuws aangelegd plekje aan de voet van een berg.
Deze burcht fungeerde als veilige haven voor de dorpsbewoners die bescherming zochten tegen de gewapende roversbendes die het platteland toen teisterden. De kasteelruïne, die van het einde van de 10de tot het einde van de 18de eeuw gebouwd werd, wordt permanent gerenoveerd. We wagen de klim naar boven. Van boven hebben we een zicht over het dorp en de groene omgeving van het dal. Vondsten van de archeologische opgravingen en een tentoonstelling over de geschiedenis zijn te bezoeken in de burcht. Vanaf de toren van de burcht hebben we een mooi panorama over de omliggende hellingen.
Het kasteel van Burg-Reuland is een van de mooiste en grootste kasteelruïnes in de Ardennen. Het werd gebouwd in de 12de eeuw en was een enorm complex tot de 18de eeuw. Het huidige ruïnecomplex heeft nog steeds een grootte van 55 meter op 65 meter en is slechts een klein deel van het voormalige kasteel. De massieve muren die ooit het burchtplein omsloten en tot in het dal van Ulft reikten, bestaan niet meer.
De ruïne is eigendom van de Duitstalige gemeenschap en staat op de monumentenlijst. In het informatiepaviljoen van het kasteel, dat nog gedeeltelijk bestaat uit de stenen van het 17de eeuwse woongebouw, wordt de geschiedenis van het kasteel duidelijk weergegeven. Onder meer zijn er vondsten van de archeologische opgravingen ter plaatse te bekijken. De kleine tentoonstelling toont de opgraving- en restauratiewerken, in beeld en geschrift en geeft een overzicht van de eigenaars en de bewoners van het kasteel. De exposities tonen ook foto’s van oude documenten en zegels.
Weweler is een gehucht op een rotsachtige heuvel boven de samenstroming van de Ulf en de Our. De witte toren van de St. Hubertuskapel is van ver zichtbaar en rijst trots op boven het prachtige groen van het heuvelachtige landschap. Te hoog en te ver voor een nieuwe klim. We houden het bij een vergezicht.
Wanneer we Auel naderen leidt de RAVEL ons door de weilanden van de Our-vallei. De enige zichtbare activiteit op dit traject is de boer die zijn koeien naar de weide leidt. We zijn hier niet meer in de Ardennen. Dit oude bergmassief maakt deel uit van de Eifel. Het reliëf vertoont hier nogal wat contrasten, met grote plateaus waar veel landbouwactiviteit is, maar ook steile valleien en bossen. De dorpen zijn hier niet op de kam gebouwd, maar in de vallei, waar ze beter beschermd zijn tegen de wind.
Auel ligt op een heuvel van de Our tussen Steffeshausen en Hemmeres (DE). De rivier kronkelt rustig door de open dalweiden onder het dorp – een romantisch gezicht dat zowel door de plaatselijke bevolking als door bezoekers wordt gewaardeerd. De 36 meter lange houten brug van de Vennbahnweg, die de Our overspant en grensoverschrijdend fietsen tussen België en Duitsland mogelijk maakt, is een blikvanger. Heel even, bijna ongemerkt, net voor Hemmeres, steken we de grens met Duitsland over. Het dorpje zelf is altijd Duits gebleven, maar de Vehnbahn (spoorlijn L47) die door het dorp liep, bleef altijd Belgisch. Het spoor volgt ongeveer de loop van de rivier die hier de grens vormt.
Hoe dieper we de vallei in fietsen hoe meer het struikgewas het geluid van de menselijke aanwezigheid dempt. Maar het gezang van de vogels en het klateren van de rivier vergezelt ons overal. Dankzij de beekjes, maaiweides en gemengde bossen is er een grote biodiversiteit in de vallei.
We fietsen door de nauwe doorgang die voor de spoorlijn gemaakt werd en uitkomt in Neumühle waar ons een uitgestrekt landschap wacht. Een korte helling en we staan bij het begin van de Eifel-Ardennen Radweg die we niet gaan volgen. We blijven nog even op de L47 om bij het oud stationnetje, of liever de plek waar vroeger een stationnetje stond en nu een picknickplaats is ingericht, een picknickpauze te houden.
Net voor een tunnel verlaten we linksweg de Vennbahn en volgen een plattelandsweggetje, door uitgestrekte velden door de kleine woonkern van Hasselbach en Luxhof. Het gaat stevig bergop want we zijn onderweg naar de top van de Rüfensberg (529m). Geen onoverkomelijke klim natuurlijk, maar een variatie in het parcours die we graag hebben. Zo houden we de verveling weg. Na de ‘top’ kunnen we ononderbroken doorfietsen en passeren we de dorpen Grüfflingen en Thommen, elk met hun witgekalkte kerkje.
We rijden verder door de uitgestrekte velden. Bij Aldringen ligt het kruispunt van de ‘acht vorm’ en moeten we enkele honderden meters over hetzelfde pad. Het dorpje Beho laten we links liggen, maar in Rogery groeten we het kerkje dat gewijd is aan Sint-Elooi. We zijn onderweg nog niets tegengekomen om te verpozen bij een drankje. Voorbij de kerk zien we een bakkerijtje dat open is en geloven of niet, een streekbiertje verkoopt. Een bakkerijtje zoals ik het me herinner uit mijn kindertijd. We drinken het biertje op het terrasje van de bakkerij. Ik vul mijn suikers wat aan met Luikse wafel.
En dan verder door een weelderig groen landschap. Pas in Bouvigny komen we terug onder de mensen bij de kerk gewijd aan Sint-Maarten. Wat verderop in Courtil staat de brouwerij Lupulus. Ons pad komt niet meer langs de brouwerij, althans niet langs het historische pand van de brouwerij want in de industriezone van Gouvy merken we het nieuwe industriële gebouw van de brouwerij waar de grote afvulinstallatie staat.
Gouvy is een langgerekt dorp en blijkt wel twee kernen te hebben. Eén hooggelegen bij de kerk en het kasteel en een meer recente kern in de omgeving van het station, ons eindpunt.
