Londerzeel maakte deel uit van de vroegere “Bosgroep Groene Corridor” die ondertussen werd opgenomen in de “Bosgroep Vlaams-Brabant”. Maar ook het werkingsgebied van deze vroegere Bosgroep omvatte enkel bossen van gemeenten ten zuiden van Londerzeel.
De gelijknamige fietsroute daarentegen strekt zich uit ten noorden van Londerzeel, op het grensvlak van de Vlaamse provincies Antwerpen, Vlaams-Brabant en Oost-Vlaanderen. Hier kunnen we fietsen met een wijde blik en altijd met Vlaamse dorpjes binnen fietsbereik. De openheid van het uitzicht wordt tweemaal onderbroken door de intimiteit, eerst van het Buggenhout- en daarna van het Lippelobos. Je fietst comfortabel over verharde paden, een oude treinbedding en af en toe een onverhard stukje weg of zachtere bospaden. Bron: ANWB Fietsgids 21, een uitgave uit 2013. "Genieten op 2 Wielen" heeft een GPX bestand beschikbaar van deze route.
***** is een route die je ooit moet gereden hebben
**** is een route die een verplaatsing waard is
*** is een route die de moeite is als je in de buurt bent
** is een route die je kunt proberen maar wij hebben niet genoten
* is een route die je hier niet zal vinden
De route heeft haar naam niet gestolen, toch niet wat de kleur betreft. De natuur is altijd dichtbij en soms slorpt ze je helemaal op. Niet verwonderlijk dat het de bossen zijn die op deze route voor een hoogtepunt zorgen. Buggenhoutbos, dat is 190 ha gemengd loofbos met hier en daar imposante wintereiken. Rijden door een bos vergt iets meer stuurvaardigheid maar de boodschap is hier toch vooral genieten en als je kan even van de fiets afstappen om een wandeling te maken of op een bank te genieten van de rust en de geur van het bos. Fiets je de route in het voorjaar, als de narcissen bloeien, dan is ook de Dries van Opdorp zeker een topmoment waarvan je zal genieten.
De fietsroute start in Londerzeel aan de noordkant van het station. De stationsomgeving van Londerzeel is niet erg aantrekkelijk. Langs de drukke gewestweg treffen we alleen het Café Stappes aan, met een aantrekkelijke gevel. We gaan dus maar meteen op stap. Rij tot het einde van de parkeerplaats en kies voor het fietspad. Het is 550 meter fietsen tot knooppunt 62 en dan nog eens 275 meter tot knooppunt 25. Dit stukje fietspad zullen we ook bij de terugkeer een tweede keer moeten rijden. De fietsroute zelf is uitgestippeld op basis van knooppunten behalve in Lippelo, tussen knooppunt 66 en 88 waar we een extra lusje maken. Je kan ook starten aan het station van
Buggenhout of aan de parkeerplaats van het verdwenen stationnetje van Peizegem.
Ik ben met de trein naar Londerzeel gereisd. Aan knooppunt 25 rijden we de spoorweg over en volgen knooppunt 61. Ik rij hier in de Drietorenstraat, een straatnaam die verwijst naar het gelijknamige kasteel wat verderop aan onze linkerkant. In de tuin van dit kasteel zijn nog sporen te vinden van een watermolen die zijn naam gaf aan de Watermolenstraat. De route stuurt ons in de Watermolenstraat linksaf de Leirekensroute op. Als ik hier rechtdoor zou rijden, kom ik uit bij het Kasteel Diepensteyn. Ik laat de kastelen – die allebei in privé handen zijn – achter mij om enkele kilometers heerlijk te gaan fietsen op de Leirekensroute, de oude spoorlijn L61 die bij goed weer zeer druk befietst wordt. Al na 750 meter komen we aan Bistro Leireken in Steenhuffel waar ook de Brouwerij Palm gevestigd is. De brouwerij heeft wat verder langs de route een hoppeveld liggen dat in 2011 werd aangelegd, speciaal voor het brouwen van het Palm Hop Select bier. Wil je de hop zien bloeien dan moet je hier zijn in de maanden juli of augustus. Als je interesse hebt in het bier of de brouwerij Palm kan je ook eens kijken bij de fietsroute “Bierbrouwsels van de kouters” of “Sporen door de Hoppestreek”.
Leireken is het voormalige stationsgebouw van Steenhuffel, gelegen langs de in 1952 afgeschafte treinverbinding Londerzeel-Aalst. Naar vorm, stijl en gebruik van bouwmaterialen is Leireken een typisch voorbeeld van de eind 19de-eeuwse stationsgebouwen. Jarenlang lag de spoorweg er verlaten bij tot in 1987 het deel tussen Londerzeel en Opwijk werd omgevormd tot Leirekensroute, een fiets- en wandelpad. De naam zou verwijzen naar het verdwenen stoomtreintje dat in de volksmond “Leireken” was gedoopt, waarschijnlijk verwijzend naar een van de machinisten die Valère heette. Na een grondige restauratie vormt het station een fraai ogend en druk bezocht trefcentrum voor dagrecreanten. Leireken is het vertrek- en eindpunt van talrijke fietsroutes en wandelroutes. In het station met een uniek treininterieur is nu een gezellig bistro ondergebracht. Je kan er terecht voor een streekbiertje en een smakelijke hap. Vóór het station staat een eersteklas treinwagon uit 1935 op de rails, geschikt voor recepties, optredens, vergaderingen… Bron: website Gemeente Londerzeel (geraadpleegd op 21 maart 2019).
Ik “spoor” verder naar Peizegem. Het stationnetje van Peizegem werd in 1963 afgebroken. Nu ligt hier een ruime parking die je kan gebruiken als je hier je fietsroute wilt starten. Aan knooppunt 49 rij ik noordwaarts naar knooppunt 65 waar ik de boskant van Buggenhoutbos nader. Ik rij recht op de Boskapel af, maar om die te bezoeken moet ik wel even tot aan de drukke Kasteelstraat rijden. Langs de Kasteelstraat, rechtover de Boskapel, liggen de brasserieën De Groene Wandeling (zie ook onze beoordeling op Tripadvisor) en De Foreest. Buggenhoutbos is een gemengd loofbos dat zich uitstrekt langs de beide kanten van de Kasteelstraat. Voor de liefhebbers is dit een ideale plek om even te stoppen of zelfs een korte wandeling te maken.
De Boskapel werd in het begin van de 16de eeuw opgericht door Jacoba van Heffene, de weduwe van ridder Jan de Rijcke, drossaard van Grimbergen en Buggenhout, op de plaats waar de ridder op 4 december 1504 tijdens een jachtpartij door een wild zwijn gedood werd. In de kapel werd een beeld van de Nood Gods geplaatst en gaandeweg werd de kleine bidplaats meer en meer bezocht. De kapel werd deels vernield en beroofd door de beeldenstormers op het einde van de 16de eeuw. Het beeld van de Nood Gods kon door de parochianen gered worden, maar de gedenksteen voor Jan de Rijcke werd vernield. Na het vredesbeleg werd de kapel opnieuw een belangrijke bidplaats. De Boskapel groeide uit tot een waar bedevaartsoord en in 1683 en 1773 verleenden Paus Innocentius XI en Paus Clemens XIV een volle aflaat op de derde zondag na Pasen. Tijdens de Franse Revolutie werd de kapel gesloten, maar vanaf mei 1798 werden de plechtigheden in de kapel hernomen en ononderbroken voortgezet. bron: Inventaris Onroerend Erfgoed. (geraadpleegd op 22 maart 2019)
Van zodra we uit het bos zijn, is het centrum en het station van Buggenhout niet ver meer af. In Buggenhout zijn heel wat handelszaken maar voor de gezelligheid moet je niet in de stationsomgeving zijn. We steken vlug de spoorweg over en rijden verder noordwaarts naar de dijk van de Schelde. De Provinciebaan (N17) kruisen we ter hoogte van de wijk Den Briel. Waarschijnlijk is het huidige Den Briel de oudste bewoningskern van de regio Baceroth (Baasrode), die zich uitstrekte van Vlassenbroek tot Mariekerke. Het gebied heette toen Cuytelghem, een naam die we straks nog zullen terugvinden in de Cuytegemhoeve. Den Briel was er een deel van. Later verdween de benaming Cuytelghem en het gehele gebied werd Briel genoemd.
De Scheldedijk geeft ons een prachtig zicht op de stroom die we maar kort volgen. Aan knooppunt 10 maken wij een klein ommetje naar de Steenovens van Sint-Amands. Aan de oude hoeve beneden aan de dijk, kan je je fiets kwijt voor een historische wandeling. Terug op de Scheldedijk zetten we onze route verder om iets verderop al te stoppen aan de Cuyteghemhoeve. De koeienstal van de hoeve werd zo authentiek mogelijk behouden en ingericht als een eet- en praatcafé, nog met Leuvense stoof en oude landbouwwerktuigen. Het cafeetje van boerderij Cuytegemhoeve in Sint-Amands heeft een heel ruim aanbod van streekbieren. Ik word door de uitbater geholpen bij het maken van een keuze. Ik kies voor een Troubadour blond (alc. 6,5% by vol.), een product van de Brouwerij De Musketeers uit het Oost-Vlaamse Sint-Gillis-Waas.
Met een goed gevoel rij ik verder zuidwaarts, richting Opdorp. Het dorp heeft nog een Dries en deze dries vormt van half maart tot half april het decor van een wondermooi bloementapijt. Het grasveld ligt bezaaid met witte narcissen en tussen de bloemen wordt jaarlijks een openluchttentoonstelling gehouden van beeldende kunst. Maar ook op andere momenten is dit groene dorpsplein een streling voor het oog, een plek om te genieten. Aan de rand van het plein ligt de herberg “Drytoren”, dé charmante herberg van Opdorp en omstreken en een B&B Nova Zembla met 4 kamers.
Eeuwen geleden waren de Heren van Marselaer niet alleen baron van Perk en Elewijt, maar ook de Heren van Opdorp. Zoals de voornaamste ingezetenen van Buggenhout regelmatig naar het hof van Grimbergen moesten om er de belangen van hun gemeenschap te gaan verdedigen, zo moesten ook de vooraanstaanden van Opdorp geregeld naar Perk, want het was te Perk dat hun heer verbleef op zijn kasteel met de drij torens. Een kasteel dat daar nog steeds staat en thans eigendom is van de familie de Ribeaucourt. En zoals er te Buggenhout een herberg was ” Hof van Grimbergen” en in Malderen “Hof van Brabant”, kreeg één van de voornaamste herbergen te Opdorp ook een naam naar de verblijfplaats van hun heer “Drytoren”.
In Opdorp volgen we knoopunt 88. Na 2,5km op de splitsing Driehuizen/Biesten slaan we linksaf in plaats van rechtsaf (naar knooppunt 88). We komen zo langs het Geografisch middelpunt van Vlaanderen. Je herkent het aan de vlaggen, het monument en de foto’s van enkele beroemde bezoekers. Voorbij dit middelpunt nemen we na een slingerbocht het eerste pad rechtsaf en na de boerderij wat verderop nemen we opnieuw het pad rechtsaf naar knooppunt 88. We rijden hier langs en door het Lippelobos, het bos dat de tuin vormde van het kasteel “Hof te Melis”. Het kasteel is nog steeds bewoond en dus moeten we ons tevreden stellen met een blik door de toegangspoort.
De omgeving van het Hof te Melis is wettelijk beschermd als landschap. Van de weg is het nog bewoonde kasteel goed te zien. Het ligt op de grens van de provincies Vlaams-Brabant en Antwerpen en bestaat uit een omgracht geheel van voorhof met bijgebouwen en het eigenlijke kasteelcomplex. Het omliggende Lippelobos bleef enkele eeuwen onveranderd, zeker vanaf 1777. Het is een oud bos met een drevencomplex, een kasteel met park en bovendien natuurwetenschappelijk waardevol. Het kasteel, reeds vermeld in de 15de eeuw, brandde in 1914 af en werd in 1920 heropgebouwd. Het was het hoofdkwartier van Lodewijk XV in 1745 en van Koning Leopold III in 1940.
Nog 4 km kunnen we genieten van de rustige wegen tot we terug zijn aan knooppunt 25. De laatste kilometer hebben we al eens gereden. We hebben dus tijd om ons te realiseren dat we een goede keuze hebben gemaakt met deze fietsroute en we beslissen om zeker nog terug te keren naar deze regio om enkele andere fietsroutes te rijden.
