PLUSPUNTEN
- De veerdienst in Schellebelle
- De Schelde en de omgeving van het Donkmeer
- Berlarebroek
- De dorpscentra van Schellebelle en Berlare
Het veer van Schellebelle in het centrum van het dorp is het begin en het einde van de route. Al in de 13de eeuw was er hier een oversteek over de Schelde om het dorp met de meersen te verbinden. Je vertrekt op de rechteroever van de Schelde en komt terug bij het veer op de linkeroever. Je fietst in het Scheldeland tussen Schellebelle en Berlare. Op de rechteroever over Serskamp en Schoonaarde gaat het vooral langs de boomkwekerijen en siertelers van de oostkant van de Wetterse boomkwekersregio; op de linkeroever fiets je langs de oude meander door het Berlarebroek en rond het Donkmeer van Overmere. De brug in Schoonaarde verbindt beide routedelen.
Bron: Routen.be
De route is veelbelovend als je de website van “Routen” leest. Enkele belangrijke beloften, worden echter niet waargemaakt. Toch niet als je de route fietst zoals aangegeven. Je komt slechts langs één veer, geen twee, enkel de veerboot van Schellebelle. Ook bij de Stokerij Rubens kom je niet langs. Voor het Kasteelpark van Berlare moet je de route verlaten en de Kalkense Meersen passeer je op de rand wanneer je op de Scheldeoever fietst. Laat je ook niet misleiden door de website van de gemeente Berlare die uitpakt met een foto van de veerboot van Appels, een veerpont waar je niet langskomt. Jammer want de route zelf verdient beter dankzij het mooie Berlarebroek of het natuurgebied Wijmeers en de Scheldeoevers.
Zoek je de betekenis van de sterretjes?
Je vindt de uitleg bij de informatie over de fietsblog op de homepagina.
Het veer of het nabije dorpsplein van Schellebelle zijn een goede vertrekplaats voor deze route. Je vindt er meestal wel een dorpscafé dat open is. Iets uitgebreider is het aanbod te Overmere rond het Donkmeer. Bij goed weer kan het er wel druk zijn.
Hoewel sommigen beweren dat het veer van Schellebelle aan de basis zou liggen van het toponiem Schellebelle is men het bij de Heemkring van Schellebelle daar niet mee eens. Dat de naam Schellebelle zou ontstaan zijn door de schelle bel aan de Schelde, waarmee men de veerboot kon en kan roepen klinkt mooi maar té eenvoudig.
“Belle aan de Schelde” was een nederzetting aan de Schelde die met naast elkaar staande stokken afgezet was zoals in de cowboyfilms. We kennen het woord ’belle’ nog in het dialect van ‘baulde’: een draadhek of afsluitboom van een weide en van ‘balie’: rechtbank. Vroeger moesten de beschuldigden achter een afsluitboom voor de vierschaar verschijnen. Ook ons woord ‘bareel’ zou hiervan afkomstig zijn.
De plaatsnaam “Belle” – met verschillende variaties en samenstellingen – is in heel Europa verspreid. Zo zijn er in Frankrijk al 12 dorpen of steden met de naam Bailleul (o.a. Belle in Frans-Vlaanderen) en in Groot-Brittannië is deze naam zelfs nog veel meer verspreid. Het waren immers vooral de Kelten die hun woning en erf met palissaden omheinden hoofdzakelijk als bescherming tegen wilde dieren. Bron: Heemkring Schellebelle.
We fietsen van het dorpsplein van Schellebelle naar het dorpsplein van Serskamp. De twee dorpen maken deel uit van de gemeente Wichelen. In 2005 kreeg Schellebelle de trofee van mooiste dorpsnaam van Vlaanderen. Aan de oostkant van Schellebelle aan de gemeentegrens met Serskamp komen we voorbij een uitzonderlijk gebouw met het uitzicht van een oude versterkte herenhoeve, het “Eetgoed”. De hoeve die privaat bezit is, kunnen we amper zien, maar het pad eromheen is schaduwrijk, rustig en … onverhard.
De regio rond Wetteren staat bekend om zijn boomkwekerijen en sierplantvelden. Onderweg van Serskamp naar Schoonaarde is dat ook te merken. De concentratie van boomkwekerijen is in deze regio de hoogste van Belgïe. Duizenden soorten sierplanten in alle mogelijke vormen, kleuren en variëteiten worden hier geteeld. Dit vormt het unieke karakter van deze streek en onderscheidt die van andere boomkwekerijregio’s in Europa.
Via Schoonaardebrug komen we op de linkeroever van de Schelde. Met wat geluk is het fietscafé ’t Oud Brughuys open. In oktober 1914 werd hier zwaar strijd geleverd tegen de oprukkende Duitsers. Vandaag is dit een populaire stop voor fietsers. Deze gele herberg heeft behalve een mooi uitzicht ook een laadpunt voor e-bikes en een kaart vol streekbieren.
We blijven nog even boven op de Scheldedijk voor we de Scheldemeersen induiken richting Berlare waar naast de kerk nog enkele café’s te vinden zijn met een terras. Wie benieuwd is naar de kasteeltuinen van Berlare kan hier de fiets achterlaten voor een kleine wandeling die begint achter de kerk.
Ten noorden van Berlaredorp fietsen we door het Berlarebroek, een natuurgebied van 126 ha, gelegen in en bij een oude meander van de Schelde die aansluit bij het Donkmeer. Het langgerekte gebied kent broekbossen en een 50-tal vijvers. De Scheldebocht werd omstreeks 7000 v.o.t. afgesneden. De stijgende waterspiegel leidde tot veenvorming en de meander verlandde.
In de 17de eeuw startte de turfwinning. Vanaf het midden van de 19de eeuw was het gebied enigszins droog en werd het gebruikt voor de productie van wilgentenen (wijmen) waarmee manden konden worden gevlochten. Na de Tweede Wereldoorlog kwam er een populierenplantage ten behoeve van de luciferindustrie.
Langs het Donkmeer ligt een drukke gewestweg (N467) die we ter hoogte van de Festivalhal een stukje kunnen vermijden. Aan de oever van het Donkmeer staat een multifunctionele evenementenhal waarvan de buiteninfrastructuur beschikt over een gigantisch podium in het water met een overdekte tribune voor 2.500 toeschouwers.
Het donkmeer van Overmere lijkt vergane glorie als je naar de bebouwing eromheen kijkt. Al wandelend kan je wel de mooiere plekjes van deze omgeving ontdekken. Op en rond het meer, ontstaan uit turfwinningsputten, kan je varen, vissen, wandelen én fietsen. De omgeving serveert je mooie Scheldenatuur met velden, bossen en moerassen.
Een mooi fietspad -met veel wandelaars als het mooi zomerweer is- brengt ons naar die andere Berlaarse deelgemeente, Uitbergen. Het gecontroleerd overstromingsgebied Wijmeers in Uitbergen zal naar schatting maar één keer om de vijftig jaar onder water lopen. Via een brede opening in de Scheldedijk kan rivierwater de ontpoldering binnenstromen. Op het ritme van eb en vloed ontstaan er zo authentieke zoetwaterslikken en -schorren. Wijmeers ziet er elk seizoen anders uit. We genieten nog even op een bankje van deze bijzonder mooie omgeving voor we opnieuw in Schellebelle zijn en wachten op de veerman op het terras van het populaire Café Den Aard.
