Een fietsvakantie van drie of vier dagen waarbij je fietst langs de prachtige plekjes in de Antwerpse en Limburgse Kempen. Van de Molse Meren, het natuurgebied Malesbroek tot het onwaarschijnlijke natuurfenomeen de Lommelse Sahara, haar uitkijktoren of Fietsen door de bomen.
De fietsroutes van het Corbie Fietsarrangement zijn gebaseerd op het Antwerpse en Limburgse fietsroutenetwerk (knooppunten). Je start en eindigt in Corbie Mol. Tijdens je fietsuitstap kan je in Corbie Mol veilig je auto achterlaten. Je bagage wordt nagebracht van hotel naar hotel, terwijl jij geniet van deze prachtige streek.
U kunt de routes ook naar uw eigen hand zetten. Een extra ommetje of juist een kortere weg nemen. Het kan allemaal. Corbie Hotels bezorgt u de fietsroutes, de knooppunten en een beschrijving na boeking van het arrangement. Elke avond verblijft u in een ander gastvrij Corbie hotel waar u kunt genieten van luxe hotelfaciliteiten en Vlaamse gastvrijheid.
Bron: Corbie Deals
Het arrangement boeken en je koffers pakken. Eventueel je fietsen op het fietsrek plaatsen. Meer hoef je niet te doen om een mooie korte fietsvakantie te beleven. Alles wordt keurig voor je geregeld. Ideaal voor wie weinig of geen ervaring heeft met fietsvakanties.
De bezochte hotels waren uitstekend, de ligging en de ontbijten en natuurlijk het comfort van het bagagetransport gaven aan onze fietsvakantie een meerwaarde. Een super hotelarrangement met ruime en mooie kamers. In de hotels waren we ook als fietsers welgekomen gasten.
Het is ook heerlijk fietsen in de Kempen. We reden voornamelijk langs rustige en verharde of semi-verharde fietspaden, door bossen of heide. Het meest gunstige tijdstip is wanneer de heide bloeit, van half augustus tot half september. Maar ook op andere tijdstippen van het jaar is het de moeite deze fietsroute te rijden en het fietsarrangement te boeken. Wij fietsten in april en konden genieten van veel lentegroen.
We hebben de knooppunten vooraf in een routegpx gezet voor onze fietsgps. Deze GPX van onze variant van de route vind je bij onze downloads. Wij fietsten de route ook met een e-Bike maar dat is zeker geen must.
We vonden voldoende mogelijkheden om te pauzeren, maar elke dag een hapje en een drankje meenemen of het arrangement boeken met een lunchpakket voor onderweg kan ook. Er staan heel wat picknicktafels onderweg.
Zoek je de betekenis van de sterretjes?
Je vindt de uitleg bij de informatie over de fietsblog op de pagina "over mij".
Het Corbie hotel in Mol in de Antwerpse Kempen is de vaste vertrekplaats voor het fietsarrangement. Een zeer goede keuze want Mol heeft een levendig centrum. Voor een eerste kennismaking op de dag van aankomst kan je misschien de stadswandeling 'Spijkers met koppen' (3 km) eens wandelen. Deze belevenisvolle stadswandeling dompelt je onder in de geschiedenis, de architectuur en de cultuur van de gemeente Mol. Op de historische plaatsen staan infopanelen met uitleg en foto's.
We kregen een ruime, moderne hotelkamer voor een aangenaam en rustig verblijf en genoten een uitstekende dienstverlening. De badkamer met toilet, ligbad en doucheknop had een raam met “zicht op de kamer”. Deze transparantie wordt misschien niet door iedereen geapprecieerd, zeker wanneer koppels geen koppels zijn. Best bij de boeking aangeven. We sliepen in een goed bed en kregen een lekker ontbijt met ruime keuze. Water en koffie waren gratis beschikbaar.
Fietsroute 1 (43,5 km) langs water- en windmolens, de uitkijktoren van Sas4, de Baileybrug van Mol, het Deutscher Soldatenfriedhof van Lommel en het “Fietsen door de Bomen”.
Modern hotel aan de rand van de stad. Langs de N71 maar van zodra de ramen dichtgingen verdween alle autolawaai. We kregen een moderne kamer met een aangenaam terrasje. Ook hier weer een ruime kamer met veel licht en een breed bed met goede matrassen én een doorkijk badkamer met douchecel én toilet op de badkamer. Water en koffie waren gratis beschikbaar.
Het ontbijt was ruim voldoende en werd geserveerd in een mooie ontbijtruimte. De fiets kon ondergronds geparkeerd worden en er waren stopcontacten voor e-bikes.
Fietsroute 2 (50,5 km) langs het “House of Nature” van kunstenaar Will Beckers, de Reus van Bosland en de Lommelse Sahara, de Norbertijnerabdij van Postel, de watermolen van Retie, het Prinsenpark en het Gasthuismuseum van Geel.
Het hotel ligt in het centrum van de stad. We kregen een mooie ruime kamer met terras. We sliepen in bedden met zachte matrassen. Badkamer met ligbad en doucheknop. Toilet op de badkamer. Geen doorkijk! Water en koffie waren gratis beschikbaar. We kregen een prima ontbijt in een zeer mooie ontbijtruimte.
De fiets kon in de autoparking geparkeerd worden. Stopcontacten voor e-bikes waren aanwezig.
Fietsroute 3 (45 km) langs het Natuurgebied Malesbroek, het centrum van Meerhout en de Pastorie van Olmen.
Boek hier het fietsarrangement.
Bij onze aankomst in Mol worden we warm ontvangen door een vriendelijke dame. De auto kan in de ondergrondse garage. Na het inchecken en om in de juiste vakantiestemming te komen, gaan we voor onze eerste dag op stap met “Spijkers en koppen”. Deze interessante stadswandeling is de perfecte setting om ons in de juiste stemming te brengen. Voor het diner hebben we in het centrum van Mol heel wat keuze.
Een goed bed zorgt voor een goede nachtrust. Na het uitgebreide ontbijt halen we de fietsen van het fietsrek. We hoeven onze fietsen niet op te tuigen met onze fietstassen. De luxe van een bagagetransport zijn wij niet gewend. We kunnen ons wel inbeelden dat heel wat fietstoeristen dit comfort waarderen.
Onze eerste rit gaat van de Antwerpse naar de Limburgse Kempen.
We verlaten het centrum bij knooppunt 56 en volgen de Molse Nete waar de watermolen De Beekjuffer al sinds de Middeleeuwen op dezelfde plaats aan de Nethe staat.
Deze watermolen had lang het monopolie op het malen van graan. De watermolen zorgde destijds ook voor heel wat problemen. Al vroeg bleek deze watermolen de oorzaak te zijn van de wateroverlast en de overstromingen waarmee de regio te kampen had. Om het molenrad een grotere watertoevoer te bezorgen, werd in de veertiende eeuw onder meer het water van de echte Molse Nethe (in de volksmond de ‘Oude Nete’) afgeleid naar de Scheppelijke Nethe (de ‘Nieuwe Nete’) die we wat verder op de route kruisen. Ook in de negentiende eeuw werden pogingen ondernomen om het waterpeil te corrigeren en overstromingen tot een minimum te herleiden. Maar zelfs de uitdieping van de ‘Nethe’ mocht niet baten en in 1906 werd de watermolen onteigend en stilgelegd om een definitief einde te maken aan de waterhinder.
Het Kanaal Dessel-Kwaadmechelen werd voltooid in 1858 en is 15,7 km lang. Het verbindt het kanalenkruispunt te Dessel met het Albertkanaal te Kwaadmechelen (gemeente Ham). Het is een van de zeven Kempische kanalen tussen de Maas en de Schelde. Bij het kanalenkruispunt in Dessel beklimmen we de Sas4-toren die 35 meter hoog is en 217 trappen telt. Boven kunnen we genieten van een adembenemend panorama. Water, water, water… , dat zien we vanuit de lucht. Het waterrijke landschap dat zo typisch is voor Mol en Dessel is ontstaan uit de ontginning van wit zand vanaf de tweede helft van de 19e-eeuw. De ontginningen creëerden een lappendeken van meren, vijvers en plassen. Vele daarvan zijn vandaag schitterende natuurgebieden, andere aantrekkelijke recreatiedomeinen.
Bij het kanalenkruispunt volgen we het kanaal Bocholt-Herentals dat we kruisen bij de Molse Baileybrug. Aan de overkant van de Baileybrug treffen we een restaurantboot. De Kleppende Klipper. Een perfecte stopplaats voor een kleine lunch met een Kleppende Klipper.
In het begin van de Tweede Wereldoorlog werden de bruggen op de Kempense kanalen opgeblazen. Met de bevrijding plaatsten de Britten in Mol een noodbrug die er vandaag nog steeds ligt. De brug is een zogenaamde baileybrug, vernoemd naar de ontwerper R.C. Bailey. Hij ontwikkelde deze ingenieuze, modulaire brug voor militaire doeleinden. Een baileybrug kan zonder machines, met enkel mankracht, in elkaar worden gepuzzeld. Eigenlijk is zo’n brug bedoeld om er maar eventjes te liggen, maar op sommige plaatsen zoals in Mol bleef de brug. De pijlers van de oude brug kun je nog goed zien liggen.
Op de autovrije jaagpaden langs de kanalen is het heerlijk fietsen. Na het kanaal Bocholt-Herentals volgen we meer dan 7 km het kanaal van Beverlo om daarna de rand van het Kattenbos op te zoeken.
Bij de Kattendijk wijken we even uit naar links, naar de mooie picknickplaats bij de Leyssensmolen. Deze belangrijke bezienswaardigheid is een korenmolen met een zeer bewogen geschiedenis. De houten Leyssensmolen, omringd door een groene haag en bekroond met een piramidevormig dak, is een must-see in Kattenbos. De molen, genoemd naar de familie Leyssen die hem van 1860 tot 1905 beheerde, is sinds 2001 een beschermd monument. Na drie verhuizingen, de laatste in 1964, rust de molen op deze idyllische locatie middenin de wijdse natuur. Heb je een picknick bij dan is dit ongetwijfeld de mooiste picknickplaats van de dag. Wij gaan en streekbiertje drinken op het terras van de “Vijf Linden”, aan de rand van het Kattenbos.
In het Lommelse Kattenbos vinden we ook de Duits militaire begraafplaats. Het is, wat betreft de Tweede Wereldoorlog, het grootste Duitse soldatenkerkhof buiten Duitsland in West-Europa. Oorlog doodt onschuldige mensen, hier jonge soldaten, ongeacht aan welke kant van het front je staat. Wat bezielt machtswellustige potentaten om hun eigen volk zo de dood in te jagen. En waarom geloven telkens weer opnieuw mensen deze leugenachtige demagogen?
In dit bosrijke land worden we betoverd door bossen. Bosland is het grootste aaneengesloten bosgebied in Vlaanderen. Van het Kattenbos fietsen we naar het Domeinbos Pijnven en het Natuurdomein Hobos. Wil je ook eens echt door de bomen fietsen, sla dan rechtsaf bij knooppunt 255. Heen en terug is het wel 6km maar het loont de moeite (nvdr: archieffoto “Fietsen door de Bomen”).
En zo fietsen we Lommel binnen. Langs winkels en authentieke boetiekjes, op adem komend op een terrasje, … . En na deze eerste fietstocht overnachten we in Hotel Corbie te Lommel waar we ’s ochtends weer een lekker ontbijt aangeboden krijgen.
Ik heb de route wat aangepast omdat ik met de fiets zo dicht mogelijk bij de ‘Reus van Bosland’ wil geraken. Door deze wijziging worden we onderweg verrast door een recent kunstwerk uit 2024: “Het House of Nature”. Een monsterachtig kunstwerk in cortensstaal, een toegangspoort tot het Lommelse Nationaal Park Bosland. Kunstenaar Will Beckers heeft zijn visie tot leven gebracht en de resultaten zijn verbluffend.
Via de voetgangersbrug over het kanaal Bocholt-Herentals lukt het ons om tot bij de uitkijktoren te geraken. Op de brug mogen we niet fietsen, maar eens erover geraken we op de fiets tot bij de uitkijktoren. Vanop de imposante ‘Reus van Bosland’ van 30 meter hoog hebben we een schitterend uitzicht op de bossen van Bosland. De Lommelse Sahara ligt echter achter de bomen en dus besluiten we nog wat verder te fietsen tot aan de rand van de zandvlakte. In het midden van een groot naaldbos ligt dit woestijnachtig landschap, een waanzinnig natuurfenomeen.
Terug naar de voetgangersbrug laten we verderop het kanaal achter ons en trappen ons tussen de akkers en bosland naar de Norbertijnerabdij van Postel. Heel even fietsen we op Nederlands grondgebied. Een grenspaal en de “Grensweg” maken ons dit duidelijk.
Wij zijn kloosterlingen, meer bepaald reguliere kanunniken, volgelingen van de heilige Norbertus (+ 1134). Naar hem worden wij ‘norbertijnen’ genoemd. De heilige Norbertus stichtte meerdere abdijen, o.a. Prémontré (1120) en Floreffe (1122). Prémontré werd de voornaamste abdij van de orde. Daarom worden wij ook ‘premonstratenzers’ genoemd of reguliere kanunniken van Prémontré. Al deze abdijen, waaruit de norbertijnenorde of orde van Prémontré ontstond, stichtten op hun beurt andere abdijen en kloosters. Zo stichtte de abdij van Floreffe ons klooster in 1140. Voor zijn kloosters koos de heilige Norbertus de regel van Augustinus. Nog steeds leven wij volgens deze regel, waarin wij opgeroepen worden om eensgezind samen te wonen, “één van hart en één van ziel op weg naar God” (I,2).
Bron: Norbertijnenabdij Postel
Het fietspad langs de Abdijlaan in Postel noemen we een “moordstrook” en dat terwijl enkele meters verder de grens met fietsland Nederland ligt dat prat mag gaan op zijn schitterende fietspaden. We zijn in het hart van de Kempen, te midden van bossen, heide en velden. En hier staat de abdij van Postel: enkele gebouwen, oude en nieuwe, onsamenhangend, maar mooi, die uitlopen op een eeuwenoud Romaans kerkje. Sinds 1140 wonen hier enkele kloosterlingen. De abdij heeft een kaasmakerij en in Gasthof De Beiaard gaan we lunchen en het Postelse abdijbier proeven.
Langs het kanaal Dessel-Schoten staan her en der ook bunkers. Deze bunkerlinie langs de Kempense kanalen werd tussen 1937 en 1939 gebouwd. Om de 600 meter plaatste men een bunker uitgerust met mitrailleurs. Toen in mei 1940 de Duitsers België binnenvielen, bemanden de Belgische en Franse soldaten deze linie. De Duitse soldaten slaagden er niet in om dit stukje vaart in te nemen. Waar nu de fietsers- en voetgangersbrug ligt, lag vroeger Brug 1. Die werd in mei 1940 door het Belgisch leger opgeblazen om de Duitsers tegen te houden.
Afwisseling troef tijdens deze fietstocht. Van de statige bomenrijen langs het Kempisch zijkanaal, fietsen we richting natuurgebied Het Goor. Ooit een moerassig gebied waar turf werd gestoken. Vandaag een gevarieerd landschap met vijvers, rietkragen, weilanden, canadabossen en stuifduinen.
Bij knooppunt 42 volgen we 10km lang het parcours van de Vaartketsersroute tot aan Sas7 op het kanaal Bocholt-Herentals . We komen langs de Kapel O.L.V. Ter Sneeuw te Werbeek, de Watermolen van Retie en Het Prinsenpark. Bij de Watermolen van Retie kunnen we niet weerstaan aan het terras van ’t Meulezicht.
Enkele landelijke woonverkavelingen en woonstraten in een typische Vlaamse lintbebouwing loodsen ons tot aan de rand van het Antwerpse stadje Geel waar we net voorbij de Sint-Dimpnakerk het Gasthuismuseum vinden. De beschermheilige van de stad is de heilige Dimpna hoewel de hoofdkerk (de oudste parochiekerk) naar Sint-Amandus wordt genoemd. Zowel de Sint-Dimpnakerk als het Gasthuismuseum zijn een bezoek waard.
Het Gasthuismuseum is een museum in het voormalige Gasthuis te Geel aan de Gasthuisstraat in de nabijheid van de Sint-Dimpnakerk.
Het Oud-Gasthuis werd kort voor 1286 gesticht door Hendrik III Berthout, heer van Geel. Het was naast een hospitaal ook een opvangplaats voor pelgrims die op bedevaart kwamen naar Sint-Dimpna. Het lag naar verluidt op de plaats waar Dimpna door haar vader werd vermoord. Het was dus géén psychiatrisch ziekenhuis. De zieken werden verzorgd door lekenbroeders en -zusters. In 1789 werd het ziekenhuis door de Fransen geseculariseerd tot burgerlijk gasthuis, maar de zusters mochten hun werk blijven verrichten als hospitalières, ofwel burgerlijk personeel. De bezittingen werden overgedragen aan de Burgerlijke Gestichten van Liefdadigheid, die zich later hebben ontwikkeld tot Commissie voor Openbare Onderstand (COO).
Het oudste deel van het Oud-Gasthuis wordt gevormd door de kapel (1476-1479). Hierin bevond zich tevens een ziekenzaal. In de 17e en 18e eeuw werd het complex uitgebreid met een kloostergebouw (1663), een schuur (1705), stallingen (1718), een ambachtsgebouw (1728) en commensalenkamers (1671 en 1754). In 1840 werd een tweede ziekenzaal gebouwd en in 1860 een derde, de Rode Zaal genaamd. Kapel en klooster omsluiten met enkele andere gebouwen een binnenruimte, terwijl een tweede binnenruimte door bedrijfsgebouwen wordt omsloten. Bron: Wikipedia
We hebben alweer heerlijk geslapen en lekker ontbeten en kijken uit naar onze derde en laatste rit van dit Corbie Fietsarrangement. Voor we Geel verlaten, willen we eerst nog het Gasthuismuseum bezoeken. Dankzij ons enthousiasme krijgen we van de onthaaldame uitzonderlijk toegang tot het museum dat normaal pas opent om 13u30.
Voor onze derde dag fietsen we eerst naar Meerhout langs het natuurgebied Malesbroek over overwegend onverharde paden en ondanks de droogte toch hier en daar door enkele niet te vermijden waterplassen. Dit 100 hectare grote rivieren- en landduinenlandschap ligt in de vallei van de Grote Nete. Wanneer we Meerhout naderen, verlaten we het parcours en rijden tot in het centrum voor een lunchke met uiteraard een streekbiertje.
Na onze lunchpauze wordt het landschap verborgen achter stratenlange verkavelingen. Mooie huizen, maar over duurzame urbanisatie werd in de vorige eeuw in Vlaanderen kennelijk niet nagedacht. Van zodra we de woonzone uit zijn, komen we bij de Straalmolen van Olmen, een watermolen op de Grote Nete, nabij de samenvloeiing met de Heiloop en de grens met Balen. De Straalmolen van Olmen is één van de laatste nog beroepsmatig werkende watermolens. De werking van de molen kunnen we niet zien. Er valt hier dan ook niets te beleven.
Malesbroek is gelegen langs de Grote Nete, in het zuidoosten van Geel, langs de weg naar Diest, nog vrij dicht bij het centrum. Wilders, verderop langs de Grote Nete, heette in 1434 ‘Willaerts’, synoniem van ‘wildernis’. De naam duidt op land dat met dicht struikgewas begroeid was (ondoordringbaar broekbos) of op een heidewildernis waarop moer of turf gestoken werd.
In 1777 hadden de broekbossen volledig plaats gemaakt voor vochtige, bloemenrijke hooi- en weilanden, met een onvolledige verkaveling aan de randen. Ten noorden van de vallei lagen overwegend akkers. Ten zuiden ervan situeerden zich heidegebieden, die behoorden tot de grotere Heide van Eindhout. Bewoning was er schaars. Tot bij het begin van de 19de eeuw zou de Winkelomseheide zo goed als onbewoond blijven. Het winnen van veen in wat nu de grote vijver van het Malesbroek is – de Lange Zille – begon omstreeks 1900. Bron: Natuurpunt.
Olmen ligt aan de andere oever van het kanaal Dessel-Kwaadmechelen. De prachtige Pastorij achter de mooie toegangspoort is het kloppende hart van Olmen waar de “Gelukzaaiers”, mensen met een beperking, hun eigen bijzondere bistro uitbaten. Ze serveren er samen met enkele vrijwillige begeleiders met fierheid hun producten. Een plek naar ons hart.
Op de grens tussen Olmen en Balen op de Grote Nete staat de Hoolstmolen er wat verlaten bij. Hij werd voor het eerst vermeld in 1289 waarin de molen als grenspunt werd aangeduid van het voogdijgebied Balen, Mol, Dessel. Mogelijk bestond de molen reeds in 1223, vermits in een overeenkomst de Franse abdij van Corbie een niet nader bepaalde watermolen toevertrouwde aan de voogd.
Gelukkig zijn we terug in de natuur beland en kunnen we fietsen op onverharde paden tussen moeras en wetlands, akkerland en kleine bospartijtjes. Een diepe plas zorgt zelfs voor natte voeten. Alleen de Steenweg op Leopoldsburg (N18) is nog even een spelbreker. Het centrum van de gemeente Balen is met Mol aan de andere kant van het kanaal Dessel-Kwaadmechelen verbonden door woonstraten. Terug in Mol staat onze bagage alweer te wachten en zit deze mooie fietsvakantie erop.
