PLUSPUNTEN
- De Sas4-toren
- Het Prinsenpark
- Het fietsen langs het water
- Het mooie aanbod van horecazaken
- De mooie panorama’s over de meren
- De site aan de graanwatermolen van Retie
De stille Kempen en zijn droge purperen hei, daar denken veel mensen aan als je ‘Kempen’ zegt. Maar hier in deze streek zien we vooral heel veel… water. Het Kempense Merenlandschap is een lappendeken van meren en zandputten omzoomd met kanalen. De mensen die vroeger de schepen met de hand trokken, noemen ze hier in de streek…Vaartketsers.
Ontdek met deze route de mooiste plekjes langs het water. Neem een duik in de geschiedenis van het Merenland. Geniet van de gezellige cafés en eetzaken nabij de oevers en de dijken.
De fietsroute volgt de knooppunten en kan gesplitst worden in twee lussen, lus 1: 29,7 km en lus 2: 15,7 km. Wij fietsten beide lussen samen.
We haalde inspiratie en informatie voor de beschrijvende tekst uit de brochure van deze fietsroute (te downloaden via downloads).
Bron: Toerisme Dessel
Vanuit de lucht kan je heel goed het Kempense Merenlandschap zien. Vanop de fiets is dit een stuk minder en zie je, uiteraard, enkel de oevers van de kanalen en heb je af en toe een mooi vergezicht over de plassen en meren. Dit neemt niet weg dat dit een mooie en aangename route is om te fietsen.
Geen bijzondere hoogtepunten al is een beklimming van de Sas4-toren zeker aan te raden. Heel aantrekkelijk aan deze route is het mooie aanbod van cafeetjes en restaurants waar je terecht kan om even te pauzeren en vooral om van de omgeving te genieten.
Om de startpunten van de route te bereiken, die alle drie in elkaars buurt liggen, heb je de auto nodig. Wij logeerden daarom alvast in Hotel Corbie te Mol, een mooie uitvalsbasis om deze fietsroute te fietsen.
Zoek je de betekenis van de sterretjes?
Je vindt de uitleg bij de informatie over de fietsblog op de homepagina.
Er worden drie startplaatsen voorgesteld:
• Sas4-Toren, Nieuwedijk 72Z, 2480 Dessel; knooppunt 73 vind je nabij het sas
• Ecocentrum De Goren, Postelseteenweg 71, 2400 Mol; knooppunt 14 vind je aan de Postelsesteenweg
• Prinsenpark, Kastelsedijk 5, 2470 Retie; knooppunt 94 vind je op het fietspad langs de toegangsweg
Bij de voorgestelde startplaatsen kan je enkel picknicken.
Het thema van deze route zijn de vaartketsers. Bij het beeld ‘De Vaartketser’, van kunstenaar André Snels lezen we hun verhaal. In de beginjaren werden de schepen met de hand getrokken door mensen en daarna door paarden. De hoeven van de paarden ‘ketsten’ op het grind van het jaagpad. In het lokale dialect noemde men het trekken van schepen ‘vaartketsen’.
De mensen die een schip verscheepten, werden de ‘vaartketsers’ genoemd. Ook de term ‘jaagpad’ verwijst naar het vaartketsen. ‘Jagen’ betekent ‘trekken’. Het jaagpad is het ‘trekpad’ waarlangs de vrachtschepen door mens en paard werden voortgetrokken. De Desselse vaartketsers hadden allemaal een roepnaam van een vogel. Zo ketsten in Dessel een ‘Koekoek’, ‘Kraai’, ‘Kiewit’ en ‘Mus’ langs de vaart.
Hoewel de Kempen een arme streek was, slaagden de mensen erin om uit de ‘arme’ gronden grondstoffen zoals turf en spriet te delven. Turf is gedroogd veen, spriet is een soort bruinkool. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Molse turf en spriet een belangrijke brandstof. Bij het graven van de kanalen ontdekten ze in Dessel en Mol opnieuw een schat uit de grond: helder wit zand. Dit witte zand bleek bijzonder geschikt voor industriële toepassingen. Zo kreeg het Merenland naast de oude turf- en sprietputten ook heel wat zandputten. Deze putten of ‘meren’ liggen hier vandaag nog. Sommige werden omgetoverd tot badplaatsen met mooie stranden en campeerplaatsen. De stranden en zwemvijvers in dit gebied zijn: Het Familiestrand (Postel), Berkenstrand (Retie), Campinastrand (Dessel), Zilverstrand (Mol) en Zilvermeer (Mol).
In het begin van de Tweede Wereldoorlog werden de bruggen op de Kempense kanalen opgeblazen. Met de bevrijding plaatsten de Britten in Mol een noodbrug die er vandaag nog steeds ligt. De brug is een zogenaamde baileybrug, vernoemd naar de ontwerper R.C. Bailey. Hij ontwikkelde deze ingenieuze, modulaire brug voor militaire doeleinden. Een baileybrug kan zonder machines, met enkel mankracht, in elkaar worden gepuzzeld. Eigenlijk is zo’n brug bedoeld om er maar eventjes te liggen, maar op sommige plaatsen zoals in Mol bleef de brug. De pijlers van de oude brug kun je nog goed zien liggen.
Aan de overkant van de Baileybrug treffen we een restaurantboot. De Kleppende Klipper. Een perfecte stopplaats voor een lekkere pannenkoek en daarna een … Klepperende Klipper.
Naast de oude zandgroeve van ’t Rauw bouwde zandwinningsbedrijf Sibelco het Quartz Experience Center. Hier maak je op een interactieve manier kennis met de kwartszandwinning en Sibelco’s duurzaam ondernemen. Hoe worden de zandkorrels naar boven gehaald en verwerkt? In welke producten vind je het witte zand? Je moet het zelf maar ontdekken in het Quartz Experience Center. Naast het Quartz Experience Center staat ’t Kristallijn, een socio-cultureel initiatief waar tentoonstellingen en andere evenementen plaatsvinden. Achter het Kristallijn kan je prachtig wandelen op het Kristalpad.
Bij sas 1 treffen we de Blauwe Kei, een Lommels gehucht. De naam verwijst naar een mysterieuze blauwe grenskei die met de verbreding van het kanaal in 1926 onder de grond werd bedolven. Het gebied kwam vooral tot ontwikkeling dankzij de scheepvaart. Hier vond je vroeger verschillende winkels, herbergen en cafés. Nu enkel nog het goed-weer-zomer-café ‘Dikke Lowie’. We keren terug richting de zandgroeve en de ‘Put van Rauw’.
Op de rand van het Molse gehucht Rauw ligt het vakantiepark Kempense Meren van Sunparks. Jammer dat de knooppunten ons door dit vakantiepark moeten sturen en we vakantiegangers en wandelaars in hun rust of spelende kinderen in hun spel moeten storen. Het alternatief is een saaie twee kilometer over een fietspad langs een drukke weg.